Waarom het hier zo lang stil was.

De laatste weken wou ik dat mijn naaikamertje al klaar was, dan kon ik af en toe een beetje gaan naaien, dan kon ik mij even terugtrekken en energie opdoen. Want daar had ik de afgelopen weken wel nood aan, aan energie. Maar ik zag er tegenop om mijn machines, de strijkplank en alles wat ik nog nodig heb uit te halen. Het is nooit lang werk maar ik zie er soms wel tegenop.

Hoe het komt dat mijn energie er niet voor de volle 100% was, komt door familiale gebeurtenissen die mijn energie opslorpen. Mentaal bracht ik de laatste veel tijd door in het verleden van mijn meter van bijna 80 en dat was vermoeiender dan ik dacht. De mentale vermoeidheid zorgde ervoor dat mijn lijf er ook moe van was. Ik ben geen klager, maar moe was ik wel. Tegen dat de kinderen in bed lagen, had ik ook veel zin om al te gaan slapen. Dus werd er vooral tv gekeken en op tijd in bed gekropen.

Maar het is aan het terugkomen, de nood om te naaien en te creëren. Om de ideeën die in mijn hoofd zitten eruit te halen. En om te bloggen ook. Als je er even uit bent, voelt terugkomen altijd een beetje vreemd vind ik. De routine is er dan wat uit. En in mijn geval voel ik mij even het vijfde wiel aan de wagen. Wie zit er nu te wachten op wat ik te vertellen heb. Maar dat gaat over eens ik weer begonnen ben. Want het is toch zo'n fijn land om in rond te wandelen en om deel van uit te maken.
Ik heb er terug zin in!