Het was hier druk de laatste tijd, maar daarover later meer. Eerst wil ik u een mooi assorti kraamcadeautje laten zien. Niet assorti met de baby, maar met het geboortekaartje.
Een eenvoudig A-lijnkleedje, meer moet dat niet zijn voor een baby. Ik naaide er als extraatje nog witte paspel tussen.
De stof bestelde ik bij ModeS.
Nu de uitslag van de give away nog. Ik vroeg aan mijn andere zus (die niet deelneemt aan de give away) of ze twee cijfers wou geven. Dat werden 17 en 89. Ik heb geteld voor u en kwam uit bij deze twee gelukkigen.
Nummer 17, oftewel Gerhilde maakt, wint het stoffenpakket.
Nummer 89, oftewel Brigitte Peetermans, wint de kortingsbon.
Proficiat dames! Jullie mogen jullie adres mailen naar eenhuisindestraat@hotmail.com.
Aan alle anderen, bedankt om mee te doen! En bedankt voor jullie reacties op mijn blog. Het motiveert mij elke keer om creatief bezig te blijven, zij het soms aan een trager tempo.
maandag 26 mei 2014
woensdag 21 mei 2014
De Whiskers uit Homemade minicouture
Iris haar peter heeft een zus met een dochter die even oud is als Iris. Bent ge nog mee? Anyway, hun dochter heet Marte en ze vroegen of ik voor haar ook een kleedje kon maken.
Dus kwam iedereen op een zondag naar hier om te kiezen welk kleedje en in welke stof. Terwijl de kinderen buiten speelden, hielden de mannen toezicht en kozen de vrouwen. Zo moet dat.
Het werd de Whiskers uit Homemade minicouture. Met een kleine aanpassing. In het origineel is er een striklint voorzien dat in de nek gestrikt werd. Maar de mama van Marte vond dit niet zo mooi, dus spraken we af dat ik er gewone bandjes aan zou maken. Daarvoor nam ik de afmetingen van de bandjes van een ander jurkje in het boek. Zodat ze niet te breed zouden zijn.
De strikken aan de zakjes liet ik achterwege omdat ik de foto's en de uitleg in het boek gewoon niet snapte. Ik zette er biais aan. Van die biais maakte ik paspel die ik tussen het lijfje en de rok stikte.
Het kleedje werd volledig gevoerd. In het boek niet voorzien, maar da's eigenlijk niet zo moeilijk.
Gemakkelijkheidshalve liet ik haar maar 1 webshop met stoffen zien. Bambiblauw in dit geval. Als ik alle webshops die stof verkopen zou moeten overlopen, zouden we met zondagnamiddag niet toekomen.
De biais en rits haalde ik bij Something naais.
Dus kwam iedereen op een zondag naar hier om te kiezen welk kleedje en in welke stof. Terwijl de kinderen buiten speelden, hielden de mannen toezicht en kozen de vrouwen. Zo moet dat.
Het werd de Whiskers uit Homemade minicouture. Met een kleine aanpassing. In het origineel is er een striklint voorzien dat in de nek gestrikt werd. Maar de mama van Marte vond dit niet zo mooi, dus spraken we af dat ik er gewone bandjes aan zou maken. Daarvoor nam ik de afmetingen van de bandjes van een ander jurkje in het boek. Zodat ze niet te breed zouden zijn.
De strikken aan de zakjes liet ik achterwege omdat ik de foto's en de uitleg in het boek gewoon niet snapte. Ik zette er biais aan. Van die biais maakte ik paspel die ik tussen het lijfje en de rok stikte.
Het kleedje werd volledig gevoerd. In het boek niet voorzien, maar da's eigenlijk niet zo moeilijk.
Gemakkelijkheidshalve liet ik haar maar 1 webshop met stoffen zien. Bambiblauw in dit geval. Als ik alle webshops die stof verkopen zou moeten overlopen, zouden we met zondagnamiddag niet toekomen.
De biais en rits haalde ik bij Something naais.
zondag 11 mei 2014
Toile cirée vuurdoop
Een donderdagavond om 22u. Wel zin om te naaien, maar geen zin om veel patroondelen over te tekenen. Dus nam ik 2 grote stukken toile ciree en sneed daar rechthoeken uit. Met zo'n snijmes en snijmat gaat dat echt goed vooruit.
En daarvan maakte ik ritstasjes. Perfect om geld in cadeau te doen. Of als toiletzakje. Of iets anders. Waar het moment zich toe leent.
Op ongeveer 2u zette ik 10 ritstasjes in elkaar. Geen gedoe met voering, dus dat gaat vooruit.
De gele tasjes maakte ik met de toile ciree van Lola, de bloemen won ik eens bij haar en zij kocht ze bij Kitsch Kitchen. Die laatste vind ik persoonlijk beter. Keert zonder kreuken en is steviger.
En daarmee is mijn vuurdoop voor toile ciree ook gepasseerd. Ik zeg het u, poepsimpel! En ik heb een voorraadje nu.
En daarvan maakte ik ritstasjes. Perfect om geld in cadeau te doen. Of als toiletzakje. Of iets anders. Waar het moment zich toe leent.
Op ongeveer 2u zette ik 10 ritstasjes in elkaar. Geen gedoe met voering, dus dat gaat vooruit.
De gele tasjes maakte ik met de toile ciree van Lola, de bloemen won ik eens bij haar en zij kocht ze bij Kitsch Kitchen. Die laatste vind ik persoonlijk beter. Keert zonder kreuken en is steviger.
En daarmee is mijn vuurdoop voor toile ciree ook gepasseerd. Ik zeg het u, poepsimpel! En ik heb een voorraadje nu.
Zie dat ene tasje eens weerbarstig zijn. Oooh! |
dinsdag 6 mei 2014
De Ikea-Jacob
Elke keer als we bij Ikea zijn, neus ik eens in de koopjeshoek. Daar vindt ge soms, net zoals op een rommelmarkt, schatten. Bijvoorbeeld een dekbedovertrek voor 1,40 euro. Als ge weet hoeveel stof dat is, dan had ge dat ook niet laten liggen denk ik.
Het is een stevige stof dus ideaal voor een broek. Want broeken, en vooral dan de knieën maken al eens kennis met de grond. En ge raadt het al, ik maakte er een broek van. Een Jacob dus. Het blijft een toffe broek om te maken.
Ik maakte er eerder al één voor Iris die ik toen verkortte. Deze keer niet, nu nam ik maat 92. Ze is nog net iets te lang maar da's niet erg. Beter zo dan water in haar kelder.
Dit is trouwens één van de dingen die ik maakte tijdens het Wijvenweekend vorige week. Een broek voor minder dan 1 euro.
De broek is goedgekeurd. Een beetje voetballen met papa zorgde voor leuke actiefoto's. Beter dan de foto's die ik 's morgens maakte. Gelukkig was de broek nog niet vuil tegen 's middags, zelfs niet nadat we spaghetti gegeten hadden.
Ik zou zeggen, volgende keer als ge bij Ikea langsgaat, kijk eens in de koopjeshoek. Misschien vindt ge daar net zo'n schat als deze. De lap stof natuurlijk, niet het kind.
Het is een stevige stof dus ideaal voor een broek. Want broeken, en vooral dan de knieën maken al eens kennis met de grond. En ge raadt het al, ik maakte er een broek van. Een Jacob dus. Het blijft een toffe broek om te maken.
Ik maakte er eerder al één voor Iris die ik toen verkortte. Deze keer niet, nu nam ik maat 92. Ze is nog net iets te lang maar da's niet erg. Beter zo dan water in haar kelder.
Dit is trouwens één van de dingen die ik maakte tijdens het Wijvenweekend vorige week. Een broek voor minder dan 1 euro.
De broek is goedgekeurd. Een beetje voetballen met papa zorgde voor leuke actiefoto's. Beter dan de foto's die ik 's morgens maakte. Gelukkig was de broek nog niet vuil tegen 's middags, zelfs niet nadat we spaghetti gegeten hadden.
Ik zou zeggen, volgende keer als ge bij Ikea langsgaat, kijk eens in de koopjeshoek. Misschien vindt ge daar net zo'n schat als deze. De lap stof natuurlijk, niet het kind.
Labels:
Broek,
Iris,
Naaien,
Recykleren,
Zelf gemaakt
zaterdag 3 mei 2014
Lente make over voor een plantentafeltje
Ik denk dat ik dit plantentafeltje al meer dan een jaar geleden kocht in de kringloopwinkel. Voor 2 eurootjes. Elke keer als ik iets in de kringloopwinkel of op een rommelmarkt voor een klein prijsje vind, ben ik blij. Wie zou dat niet zijn he.
Het tafeltje stond in onze living, bruin te wezen. Toen ik het kocht, wist ik al dat ik het ooit een laagje verf ging geven. En ergens twee weken geleden is het ervan gekomen. Ik fietste om verf en schuurde het tafeltje af. Toen was het tijd om Dennis en Iris te halen van school en kwam het er niet meer van om het te schilderen. Ik doe zoiets liever zonder kinderen rond mij. Het is eigenlijk ook iets waar ik rustig van word en met twee (soms jengelende) kinderen rond u is dat niet echt mogelijk.
Vorige week nam ik het tafeltje mee naar de zolder. Daar ligt het werk nu stil omdat we wachten op de plakker (=stukadoor/bezetter). Maar daar is nu wel genoeg plaats voor dit soort projectjes.
Een doek op de grond tegen de verfspatten, de ramen open tegen de verflucht en een mini atelier is geboren.
Het blad van de tafel spoot ik in het wit (met een spuitbus uiteraard) en de poten verfde ik in het geel. Achteraf bleek het iets meer pastel-geel dan ik had gedacht. Maar da's niet erg, zo'n pietje precies ben ik nu ook weer niet. Het idee om de poten in een andere kleur te doen zag ik eens op pinterest.
Mag ik ook even zeggen dat er bij de give away iets veranderd is. Als er meer dan 100 reacties zijn, mag ik nog een kortingsbon van 10% bij Something naais weggeven. Het is maar dat ge 't weet.
Verf van bij Gamma.
Het tafeltje stond in onze living, bruin te wezen. Toen ik het kocht, wist ik al dat ik het ooit een laagje verf ging geven. En ergens twee weken geleden is het ervan gekomen. Ik fietste om verf en schuurde het tafeltje af. Toen was het tijd om Dennis en Iris te halen van school en kwam het er niet meer van om het te schilderen. Ik doe zoiets liever zonder kinderen rond mij. Het is eigenlijk ook iets waar ik rustig van word en met twee (soms jengelende) kinderen rond u is dat niet echt mogelijk.
Vorige week nam ik het tafeltje mee naar de zolder. Daar ligt het werk nu stil omdat we wachten op de plakker (=stukadoor/bezetter). Maar daar is nu wel genoeg plaats voor dit soort projectjes.
Een doek op de grond tegen de verfspatten, de ramen open tegen de verflucht en een mini atelier is geboren.
Het blad van de tafel spoot ik in het wit (met een spuitbus uiteraard) en de poten verfde ik in het geel. Achteraf bleek het iets meer pastel-geel dan ik had gedacht. Maar da's niet erg, zo'n pietje precies ben ik nu ook weer niet. Het idee om de poten in een andere kleur te doen zag ik eens op pinterest.
Mag ik ook even zeggen dat er bij de give away iets veranderd is. Als er meer dan 100 reacties zijn, mag ik nog een kortingsbon van 10% bij Something naais weggeven. Het is maar dat ge 't weet.
Verf van bij Gamma.
Labels:
Decoratie,
DIY,
Kringloopwinkel,
Vondst,
Zelf gemaakt
Abonneren op:
Posts (Atom)