woensdag 31 oktober 2012

Kinderpraatboekjes

Dorpsgenoot Hilde maakte ze al eens als communiecadeautje. Ik maakte er kinderpraatboekjes van. Die kan je bijvoorbeeld geven bij een geboorte of misschien nog beter bij een eerste verjaardag. Dan is er al meer kans dat de mama of papa er iets in kan schrijven. 


In dat van Iris staat al:
Dedè (Dennis) Dat was haar eerste 'woordje'.
Mama, papa, oma
Ajo (hallo)
Vowe (vogel)

Dennis zit al wat verder dan die basics. De recentste van hem zijn:
Als ik later groot ben, wil ik ook een grasmachine en dan mogen jullie (mama en papa) bij mij komen wonen.
Vensterkuisman (ramenwasser)
Als wij een hond hebben, ga ik hem 'moeke' (oma, nvdr.) noemen en dan moet die ook gaan werken.
Vlugheid (snelheid)
Onderstebuiten (binnenstebuiten)
Piraten hebben geen pijn, want die hebben een boot.
Hier kunt ge er nog meer lezen.



donderdag 25 oktober 2012

Voor de jongste dame in huis

Het was al superlang geleden dat ik nog eens iets voor Iris maakte. Dat kwam niet door een gebrek aan tijd of zo, maar eerder door een gebrek aan durf. Ik had al een tijd een patroon voor een kleedje op mijn pinterestboard staan, maar er echt aan beginnen kwam er niet van. Wat mij tegenhield waren verschillende dingen. Het kraagje. De rits. De voering. 

Ik moet er echt aan denken om een speldje in haar haar te doen, 't is geen zicht ocharme.

Maar als ik er niet aan zou beginnen, zou het er nooit van komen natuurlijk. Mijn moed bijeen gezocht en eraan begonnen. Stap voor stap. En uiteindelijk viel het allemaal wel mee. Zoals bij veel dingen.


De werkbeschrijving en het patroon kunt ge hier vinden. Een duidelijke uitleg voor wie al wat ervaring heeft. Beginners (waar ik mij toch nog bij reken) moeten nog wat extra dingen gaan opzoeken. Ofwel lag het gewoon aan mij, kan ook.


Ik volgde de beschrijving, maar ik zat bij sommige stukken toch wel in de knoop. Gelukkig alleen maar figuurlijk. Door een combinatie van de werkwijze bij het patroon, die van Tante Hilde en die van Spiegelstiksels voor de rits ben ik er toch geraakt. En het is het eindresultaat dat telt.

Die blinde rits zit er toch al beter in. Perfect is het nog niet, maar als uwe zoon vraag 'waar dan de rits zit' vind ik het toch vrij geslaagd.


Uit mijn stukje stof kreeg ik ook nog een speldenkussen. Ik had de kraag uitgeknipt, was daar toch gewoon een stukje stof in de vorm van een vis over. It was ment to be.


dinsdag 23 oktober 2012

De Moestuin, zonder moes

De Moestuin is niet meer. Snif. 


Weet ge nog, die regenachtige zaterdag (ik denk 2 weken geleden). Toen verzette Vriendlief het kippenhok naar waar de moestuin was. Hij was tegen 's avonds ocharme precies zelf een verzopen kip.


Het kippenhok moest verzet worden omdat Vriendlief en onze buurman de afsluiting van onze tuin en de 2 tuinen naast ons gingen zetten (alles in 1 keer is goedkoper hè). De oude moest dus weg om plaats te maken voor de nieuwe. En wat doen kippen als een deel van hun hok wordt verwijdert? Juist, die ontsnappen.
Om hen voor te zijn maakte hij eerst een nieuw hok en werden toen de kippen met hun hebben en houden verzocht zich naar hun nieuwe woonst te begeven.


De achterkant van onze tuin ziet er nu dus niet uit. Een braakliggend stuk grond is er niets tegen. De foto hieronder heb ik getrokken vanop het maïsveld achter onze tuin, we hebben dus niet zo'n groot stuk grond achter ons kippenhok hoor, 3 meter denk ik.


Vorige week zijn ze begonnen aan de afsluiting en omdat Vriendlief altijd met de nacht staat, kon die in de namiddag de voorbereidende werken uitvoeren. Zo konden ze vorig weekend de palen al in de grond zetten (verstevigd door beton natuurlijk).
De venkel heb ik er dan ook maar uitgezwierd. Hij was echt groot geworden. Mooi om te zien! Maar er kwamen niet veel bijtjes en andere gevleugelde insecten meer op af dus werd hij bedankt voor bewezen diensten.


In mijn hoofd heb ik al wat plannen voor de nieuwe moestuin. Zoals daar zijn, een appelboom. Zo hebben de kippen schaduw maar kunnen ze niet in de boom kruipen en langs daar ontsnappen.
Maar dat zal voor nog niet voor direct zijn. Ik vrees dat het al te koud gaat zijn tegen dat de afsluiting volledig staat. We zullen zien.
Dennis vindt het alleszins niet erg, die berg zand. Het kind kan zich eindelijk eens goed vuil maken.




Als er iemand uit de buurt nog een kip of 2 (of 3 of 4 of...) wilt hebben. We hebben er nu 11 en als die allemaal eieren gaan beginnen leggen...

maandag 22 oktober 2012

Zoals beloofd: de winnaars

Deze keer haalde ik een van onze memoriespelletjes boven om de winnaars te kiezen. Ieder kreeg een nummertje en dus een kaartje.


Kaartjes door elkaar (ge weet wel hoe zo'n spel gaat hè).


Voila, mooi terug in het gelid.


Dan is het normaal de bedoeling dat ge 2 dezelfde kaartjes omdraait, iets waar ik heel goed in ben. Not.
Maar nu maakte dat niet uit hè.
Het wolkje en de eend zijn de winnaars. Maar ja, wie zijn dat nu?



De toekomstige eigenaars van de zaadjes zijn Ziza zipper en Liezewiezewoes. Proficiat!

Als jullie uw adres doormailen, komen ze jullie richting uit.
Aan alle andere, heel erg bedankt om mee te doen! Volgend jaar misschien nog eens hè. Als ze weer uitgebloeid zijn.

donderdag 18 oktober 2012

Oeh la la

Dennis had deze week voor school herfstblaadjes enzo nodig om mee te knutselen. Dus fietste ik met Iris naar mijn meter. Die heeft een grote tuin met veel bomen. En veel bomen wil zeggen veel herfstbladeren en nootjes.
Als ik daar dan toch was, snuffelde ik wat rond. Nadat ik het eerst gevraagd had, uiteraard.
En kijk eens wat ik vond én mocht hebben.

2 vrolijke eierdopjes. Die gaan natuurlijk niet gebruikt worden voor hun oorspronkelijke functie. Die vinden hun plaatsje in huis wel.



Een mooi (handgeschilderd?) schilderijtje. Zij staat voorlopig in het toilet.


Mijn meter rommelde zelf ook wat in haar kasten en vond voor mij deze sjaal, gebreid door ziekenzorg. Voor 1 euro. 1 euro! Me happy!


Ze had ook nog wat knoopjes gevonden. Toen, indertijd, kostten 8 knopen 4 frank. Dat is 35 cent, daarvoor kunt ge ze nu toch niet meer krijgen. Het bovenste is zo'n mini naaisetje, maar ik vond het prentje met de vrouwen vooral leuk.


En dan vond ik dit. Gewoon een polaroidcamera. Ik heb ter plaatse een vreugdedansje gedaan. Weet iemand waar ge daar nog film voor kunt kopen. Volgens mijn meter werkt hij nog, dus dat moet ik maar eens testen hè.



En dan kwam ik nog een leuk kookboekje tegen. 'De aard der bloem', haha! En de manier waarop ze het recept voorstellen is al helemaal geweldig. Misschien maak ik er nog wel iets uit. Als mijn bloem van de juiste aard en hoedanigheid is tenminste.



Het onderstaande pakketje vond ik niet bij mijn meter, maar in mijn brievenbus. Ik deed opnieuw een vreugdedansje. Zoveel had ik niet verwacht in ruil voor mijn slinger. Heel erg bedankt Jolene!


dinsdag 16 oktober 2012

De muts bij de poncho (en mini give away)

Eerst was er al de poncho. Aan de muts was ik toen al bezig maar ik had wol tekort. In de winkel vond ik die kleur niet meer, maar ik had wel nog een mislukte gehaakte deken waar ik die kleur in had gebruikt. Dus werd de deken uit elkaar gehaald en had ik genoeg wol om verder te doen. 

Het is een herfstmutsje. In de winter gaat ze er niet veel warmer door worden met al die gaten.



Voor het patroon van het mutsje had ik wat gezocht op internet, maar ik vond niet direct iets wat mijn zin was en wat voor een bijna peuter was. Ik probeerde zelf maar wat en het is in orde gekomen. 




Van de hak op de tak (daar ben ik goed in, vraag maar aan vriendlief).
Ik heb zaad geoogst en ik heb genoeg voor mijzelf én voor nog 2 extra enveloppes. Die geef ik dus weg. Wie volgend jaar graag Juffertje in 't groen in zijn tuin, op zijn terras of op zijn balkon heeft, laat het even weten in een reactie en dan kies ik er 2 mensen uit naar wie ik een enveloppe stuur.
Maandag kies ik de gelukkige winnaars.


zondag 14 oktober 2012

Kleuren

Ik was niet zeker of ik dit wel wou bloggen, omdat ik mij toch een beetje blootgeef. Maar als ik het niet doe, is wat hierin staat alleen maar een hoopje lege woorden. 


Verstand komt met de jaren zeggen ze. En dat is ook zo. Een groot deel van mijn leven was ik een meeloper. Vroeger, in het middelbaar, viel ik niet echt op. Zo'n beetje een grijze muis. Geen seut, maar ook niet Miss Populair. Ik kocht zwarte en donderpaarse kleren want ik had zoiets van 'kijk maar niet naar mij, ik ben toch niet speciaal'. Versta mij niet verkeerd hè, ik was gelukkig en heb een leuke jeugd gehad, maar ik had niet de behoefte om in de spotlights te staan.

Toen ik afstudeerde in het middelbaar startte ik met een bachelor leerkracht lager onderwijs. Iets waarvan ik al lang zei dat het iets voor mij was. Bleek het toch van niet. Achteraf gezien was ik er nog niet klaar voor, niet matuur genoeg.

Nadien volgde ik hier en daar wat avondschool. De diploma's van voetreflexologie en aromatherapie liggen hier ergens in een schuif. Toen kwam dus de neutrale periode. Bruin, lichtbruin, beige, wit, zen.... Saai dus, denk ik nu.

Door de opleiding die ik nu volg, door kinderen te krijgen en door volwassener te worden, vraagt ge u al eens af wie ge bent en met welke mensen en dingen ge u wilt omringen. Als ik hier in huis nu rondkijk, zijn bijna alle dingen nog van die neutrale periode. Het is pas sinds kort dat ik vind dat het eigenlijk best saai is. En dat die persoon diep in mij niet zo is. Ik. Ben. Niet. Saai.

Ik ben meer iemand die danst in de regen (ge moet dat echt eens doen), iemand die huppelt op straat het voetpad, iemand die 1 aprilgrappen uithaalt (en niet alleen op 1 april)... Maar hoe ik doe, is niet hoe ik woon. En dat wringt. Dat klopt niet hè.

Maar daar komt stilaan dus verandering in. Het is wat ge ervan maakt. En aan saai doe ik niet meer mee. Dat persoontje vanbinnen doet dus wat meer haar zin. Kleuren worden verwelkomt, er wordt wat vaker je m'en fou gedacht en er mag al eens een hoek af zijn.

Het leven is al zo kort!
Ik heb een pintersboard met citaten. Wel, ik zou er wat meer naar moeten leven. In plaats van ze daar alleen maar te hebben staan. Eén van die citaten hangt nu in ons toilet. Net zoals Bien. Van haar stal nam ik het idee over en plakte leuke dingen in ons toilet. Toch veel beter dan gewoon witte muren.
En als we door de grote verbouwingen heen zijn en beginnen verven, komen ze mooi terug. Op de geverfde muur.



vrijdag 12 oktober 2012

30/260

Het begin is er. 
Het einde bij lange nog niet.



Ik heb trouwens toch maar opslagruimte gekocht. Langs flickr en googledrive geprobeerd, maar er zat niets anders op. En de prijs valt eigenlijk wel nog mee.

donderdag 11 oktober 2012

Probleem

Ik heb een probleem. 
Als ik foto's wil uploaden, krijg ik deze melding:
Oeps! U heeft geen opslagruimte meer. Momenteel gebruikt u 100% van uw quotum van 1 GB voor foto's. Opslagruimte upgraden
Foto's worden opgeslagen in uw Picasa Webalbums-account en maken deel uit van uw gratis fotolimiet van 1 GB. Als u extra opslag aanschaft, wordt deze verdeeld over verschillende Google-producten en komt deze boven op de gratis limiet. Meer informatie

Ik heb picasa ondertussen gedownload, en via daar geprobeerd. Maar dan staan de foto's niet in het bericht. En betalen voor extra GB is niet echt mijn bedoeling.
Iemand een idee hoe ik het kan oplossen?

dinsdag 9 oktober 2012

Bandwerk ftw!

De feestdagen zijn helemaal nog niet dichtbij, behalve als ge van plan bent om zelf wat cadeautjes te fabriceren. Dan is het 'de moment' om eraan te beginnen. Ik begin in augustus al te denken, vooral ook wat ze Dennis en Iris kunnen cadeau doen, want die hebben, vind ik, al genoeg speelgoed.  Maar daar ging ik het nu niet over hebben. 
Nu gaat het over bandwerk. Da's eigenlijk wel nog plezant. Eerst alles knippen en goed leggen, want speldjes kwamen hier niet aan te pas. Een stapeltje naast uw naaimachine en naaien maar. 

Gisteren maakte ik dus een hele hoop rijstzakjes. Van het soort dat ge in uw microgolfoven legt, opwarmt en in uw zakken stopt.
Deze hebben een fleecelaagje vanbinnen zodat de warmte er langer in blijft.


Voor wandelingen met uw hond, met uw partner, met uw kinderen of alleen. 
Voor als ge op de trein moet wachten op een winderig perron.
Voor als ge in de winter aan de schoolpoort op uw kinderen staat te wachten.


Voor mijne heren.


En mijne dames.


Nu nog per 2 verpakken met een mooi kaartje met instructies (30 à 40 seconden op 750 watt) op erbij en er zijn wat deelcadeautjes klaar. Want ge dacht toch niet dat dit het enige is wat we cadeau geven. Zo gierig zijn we nu ook weer niet.


Ftw (uit de titel) betekent trouwens:
Question: What Is 'FTW'? What Does It Mean?
While participating in an online discussion forum about cars, you see this weird expression "FTW". People post phrases like "anti-lock braking, ftw!" and "all-wheel drive, ftw!". You also see the same thing in an online gaming forum. The gamer participants are posting phrases like "polymorph, ftw!" and "druid hurricane, ftw!".
Answer: In 2012, the most common meaning of "FTW" is "for the win", an internet expression of general enthusiasm. Bron


woensdag 3 oktober 2012

Bits and pieces

Toen ik anderhalf jaar geleden begon te bloggen had ik niet verwacht dat ik het zo leuk ging vinden. Ik word creatiever door blogs die ik lees. Het is een stok achter de deur omdat ge toch af en toe iets nieuws wilt tonen. Als ik niet begonnen was met bloggen, had die naaimachine hier niet veel werk gehad denk ik. Dan had er een ander soort stof op gelegen. Het soort dat ook in uw stofzuiger woont.

Een ander deel van bloggen zijn de give aways. En laat ons eerlijk zijn, we winnen allemaal graag wel eens iets. Gewoon al het sprongetje dat uw hart maakt wanneer ge uw naam ziet staan bij de winnaars. Het nog eens opnieuw moeten lezen van de post omdat ge toch niet zeker weet of het uw naam wel is. 
Ik had dat ook bij Aankleedpopje. Zij geeft elke woensdag iets kleins weg. Ik won de lintjes. Joepie!


Ge kunt natuurlijk ook zelf iets weggeven. En dan in spanning wachten of iemand gaat reageren. En dan hebt ge van die lieve mensen die na het winnen van een give away u een klein cadeautje terug sturen. Zoals Marina, ze heeft geen blog maar ze maakt wel hele mooie kaarten. Bedankt Marina! Ik ga ze nog even bijhouden en ernaar kijken.


Er zijn dan ook bloggers die geweldige initiatieven opstarten. Eentje waar ge u nu voor kunt inschrijven is de Kerstswap plus. Swappen en terwijl ook kindjes blij maken. Dat wordt een schone Kerst! 
Dus als ge dit jaar nog geen goede daad hebt gedaan, schrijf u in en sus uw geweten. Of schrijf u in, gewoon omdat het leuk is. 


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...