Een hemd en een folieke

Af en toe kruipen de kinderen op mijn schoot en vragen ze om naar foto's van zichzelf te mogen kijken (de kleine narcistjes...). Meestal eindigen we dan op mijn blog waar we steeds verder in het verleden duiken. Op zo'n moment word ik er mij van bewust dat het veel te lang geleden is dat ik nog eens iets voor Dennis naaide. Terwijl ik eigenlijk wel veel jongenspatronen heb liggen.

Zie je het zakje? ;)

Dus op naaiweekend haalde ik mijn favoriete jongenspatroon nog eens boven. Het Theo-hemd van Zonen09. Voor de zekerheid tekende ik thuis de volgende maat want ik vond bij de laatste pasbeurt dat die andere hemdjes wel nipt begonnen te worden.
De stof knipte ik op weekend. In onze Pop-up shop van Pieke Wieke, waar we een grote knip- en tekentafel hadden gezet.

Ik hield het eenvoudig. Zonder hoekjes en met korte mouwen.

Iets meer dan een jaar geleden kocht ik de stof bij Pieke Wieke met het plan een rok voor mezelf te maken. Waar zat ik toen met mijn gedachten. Als hemd is dat toch veel beter zeker. Zeg nu zelf.

Een folieke om af te sluiten. Want wij doen hier graag eens zot.

Grace, Billie en babyleggings

Als ik zo goed had kunnen naaien toen Iris pas geboren was, ik had haar zeker een paar Grace-jurkjes gemaakt. Qua schattigheid scoort dat kleedje op zich al hoog en dan zit er nog geen lief meisje in.

Dus printte ik dat patroontje af voor Jotte, de wederhelft zijn petekind. 

Haar ouders hadden ons op het hart gedrukt dat we écht geen cadeautje meer moesten kopen voor de babyborrel. Maar wij kunnen het ons toch niet laten om met lege handen toe te komen. Da's niet beleefd.

En daarbij, wij hebben niks gekocht. Ze hadden niets gezegd over niet maken he. 

Twee kleedjes dus. Had ik nog meer tijd gehad, ik had er haar nog wat gemaakt. 

Eentje uit dezelfde stof als het jasje dat ik al maakte voor Jotte. Een ander uit oranje Kitchen Garden van Soft Cactus.

En ik naaide er ook twee pyjamaatjes bij. Ik combineerde de grootste maat van de babylegging die Griet hier uitlegt met de kleinste maat van de Billie van Zonen09. En zo had ik twee pyjama's in maat 80. 

(hierbij ook mijn eerste (geblogde) tricotnaaisels van dit jaar, kwestie van die tricotangst te overwinnen he)

Ik gebruikte blauw-gebloemde tricot die ik vorig jaar in een goodiebag vond, de andere kocht ik bij Piekewieke. 

Ik ben het meeste fan van die met de diertjes. En jullie?

Eén van mijn favoriete naaisels van ons naaiweekend

Mijn favoriete kleedje van de 5 die ik op naaiweekend maakte, is toch wel dit. Die blauwe kleur... het model (kleedje en kind)... ik ben er helemaal verliefd op. Ik denk dat ik er nog ga maken.

Voor dit eenvoudige maar mooie kleedje vertrok ik van een jeanskleedje dat ik bij Next kocht. Iris had vorige zomer ook iets in dit model en ik vond dat het haar zo schattig stond dat ik het wou namaken. Zo moeilijk kon dat niet zijn (en dat was het ook niet).

Het originele kleedje heeft mouwen en die had ik ook al klaar geknipt voor we op weekend vertrokken. Ik gebruikte trouwens als basis de Tinny van An omdat daar ook gewone mouwen bij zitten. En toch liet ik ze weg... Ik vond het al schattig zonder de mouwen.
Het lijfje verkorte ik naar dezelfde hoogte als het origineel. En in plaats van knopen achteraan zette ik er een rits in.

De mooie blauwe stof kreeg ik eens van een vriendin wiens tante haar stoffenvoorraad wegdeed. En het was net genoeg voor dit kleedje. Wat voor soort stof het is weet ik niet. Het is een (oude?) gerimpelde stof. Dus als iemand een idee heeft, ik hoor het graag.

Als uw broer pose-instructies geeft...

Van een aantal gestikte wijven de favoriet en van mij dus ook. De andere kleedjes laat ik jullie binnenkort zien. En tussen ons gezegd en gezwegen, ik heb al terug zo'n zin in ons naaiweekend.

70 Mensen en heel veel afval

Een paar weken geleden gingen we nog eens wandelen met z'n allen. We trokken richting 't Broek (oftewel Vlassenbroek). Op voorhand hadden we niet echt een route gepland, de kinderen mochten onderweg kiezen welk paadje we insloegen. Waardoor we op plekjes kwamen die we anders niet zouden tegenkomen.

Maar spijtig genoeg kwamen we veel minder leuke dingen tegen. Afval slingerde rond tussen de bomen en planten. Van een koekpapiertje tot blikjes en zakjes/zakken met huisvuil. Helaas, hoe verder onze wandeling vorderde, hoe groter het afval werd dat we tegenkwamen.
Op het einde zagen we zelfs kapotte flipperkasten liggen. Om het kort uit te drukken, ik was boos. Teleurgesteld... Dennis en Iris ook. Zij konden het niet geloven dat mensen afval niet gewoon in de vuilbak doen of naar het containerpark brengen.

Als bij toeval kreeg ik de week nadien een mail van de Chiro dat zij een grote zwerfvuilactie op poten hadden gezet. Gisteren staken we samen met mensen van Natuurpunt 's Heerenbosch de handen uit de mouwen. We waren ongeveer met 70 kinderen en volwassenen en trokken voor 2u de natuur in met vuilniszakken, handschoenen en grijpertjes. Ook het grove geschut werd ingeschakeld. Er reden een aantal aanhangwagens rond naar grote sluikstortpunten (die jammer genoeg vol terugkwamen).

Vele handen maken licht werk en we verzamelden veel te veel afval. Je kan het zo gek niet bedenken of mensen dumpen het aan de kant. Ik plan bij deze ook eens een kleinschalige zwerfvuilactie in onze straat. Dennis gaat daar zeker voor te vinden zijn.

Hopelijk blijft het nog lang netjes zodat de kinderen kunnen genieten en spelen. Dennis en ik gingen alleszins met een goed gevoel naar huis.
En bij deze weer eentje voor mijn 30 goede daden.