donderdag 25 september 2014

Herfst in een kleedje

Aangestoken voor de herfstnaaisels van Juffra Toertjes neusde ik in de vakantie in mijn stoffenkast op zoek naar herfstige stof. En ik mag zeggen dat de herfst wel afspat van de stof die ik vond.



Eigenlijk zijn die stoffen met fotoprint niet echt mijn ding, maar soms moet ge uw grenzen eens verleggen. Wie weet bevalt het toch.




Of het mijn ding is? Ik ben eerder geneigd naar 'nee'. Maar ieder zijn ding natuurlijk. Ik denk dat ik het soms wat te druk vind. Bij dit kleedje heb ik dat ook. Met het vestje erover vind ik het beter meevallen.



Als bovenstuk gebruikte ik de basis van een kleedje uit SVDHZ. Als rokdeel nam ik een rimpelrok.

Toen Iris de trap op stapte, zei ze: Da's een danskleedje, hè mama. Dan smelt ik dus. Ik denk niet dat er meisjes van drie zijn die niet van een danskleed houden.

Samen met laarsjes en kniekousen een perfecte outfit voor de herfst. Sinds ik die kniekousen op verschillende blogs zag passeren, ben ik er ook fan van.




Stof Stoffen van Leuven

dinsdag 16 september 2014

Opvoeden met humor

Kinderen opvoeden, daar moet ge af en toe wat humor bij gooien. Kwestie van uw nageslacht ook wat joie de vivre mee te geven.
Wie mijn kinderen kent, weet dat het er twee van het beleefde en flinke soort zijn. Ik mag dat zeggen, want het is zo. Natuurlijk zijn ze soms stout, dat hoort erbij. Het zou saai zijn met perfecte kinderen, nietwaar...

Maar wij proberen er toch wat humor in te steken. En ik mag zeggen dat dat aardig lukt.



Het is bijvoorbeeld geweldig grappig wanneer ge uw dochter van 3 'shizzle ma nizzle' leert zeggen.
Of wanneer ge zegt: zet u op uw poep (op een bak). En ze het deksel van de bak neemt en erop gaat zitten, maar dan op de grond. Het is geen humor van de bovenste plank (ah nee want ze zit op de grond), maar het begin is er.



Of scoren bij Dennis als ge hem een scheetje leert tekenen. Plezier dat we toen hadden. Of het geluid van papa zijn gsm opzetten (terwijl dat anders altijd op 'stil' staat) en Dennis laten bellen om papa te laten 'schrikken'. Het doet mij zo'n deugd als ik hem daar dan plezier in zie hebben.



Het is gewoon ook supergemakkelijk (en het kost niets) als ge uw kinderen met zoiets kunt bezighouden. Soms denk ik dat ze misschien wat naïef zijn, maar misschien mogen leeftijdsgenoten ook gewoon geen kind meer zijn.

Die twee kunnen zich ongelooflijk goed amuseren met de simpelste dingen. En dat vind ik plezant. Het steekt hier op dat vlak allemaal zo nauw niet.
We (ouders in het algemeen) moeten onze kinderen leren om te genieten van de kleine dingen in het leven. Ik ken mensen die dat niet kunnen en ik vind dat jammer.
Dus daarom zorgen wij hier voor een volgende generatie die humor heeft en kan genieten.



En hoe zit dat bij u daar? Vinden humor en mopjes ook de weg naar uw dagelijks leven?

woensdag 10 september 2014

Omdat een platte pennenzak ook handig is

In de vakantie mocht Dennis naar een verjaardagsfeestje en omdat de jarige ook naar het eerste leerjaar gaat, zou ik snel eens een pennenzak maken. Dat hebben ze daar immers nodig.



Ik zocht leuke stof in mijn kast en begon eraan. Volgens de handleiding van Oon. Alles ging goed tot ik de hoekjes moest beginnen maken. En zoals er op de foto te zien is, liet ik die achterwege. Op de ene of andere manier slaagde ik er maar niet in. Of het was al laat op de avond, ik weet het niet meer.



Maar zo'n platte pennenzak neemt natuurlijk niet veel plaats in wanneer die in de boekentas zit. Da's dan weer handig.
Ik flockte er nog haar naam op en nam voor het lettertype een soortgelijke letter aan die waarmee ze leren lezen in 't eerste. Met een setje stiften erin kon het ingepakt en afgegeven worden.



Nadien kwam ik de handleiding van Spiegelstiksels tegen. Die neem ik er volgende keer ook bij. Want als ik zie hoeveel pennenzakken sommigen uit hun mouw schudden, moet dat toch zo moeilijk niet zijn. Het zal aan mij liggen denk ik. Of aan het gebrek aan slaap toen ik deze maakte.

Stof Stoffen van Leuven
Rits Something naais
Stiften Hema

maandag 8 september 2014

Vlagjes uit restjes

Ik was graag begonnen door te zeggen dat ik er voor alles door ben dit jaar en dat ik afgestudeerd ben. Maar helaas pindakaas. Voor mijn eindproef ben ik geslaagd, maar voor 2 herexamens niet. Ik ben er een dag verdrietig en teleurgesteld om geweest, maar uiteindelijk kunt ge daar toch niets meer aan veranderen. Dus hoofd omhoog en er terug voor gaan.

In de vakantie maakte ik een vlaggenslinger. Acht meter en 30 cm lang. 26 vlagjes lang. Elke keer als ik stof over had van een projectje, knipte ik er een vlagje uit en stikte het (meestal) direct aan elkaar. Ze lagen dus al geknipt en gestikt klaar, ik moest ze enkel nog aan elkaar hangen met biais.



En omdat de vlagjes overschot van verschillende restjes zijn, is het dus een allegaartje aan kleuren en motiefjes. Maar dat stoort niet.

Aan veel van de vlagjes hangt een herinnering. Dit vlagje bijvoorbeeld komt uit een restje van het eerste hemdje dat ik maakte.


Er is ook een vlagje uit een restje van een kleedje dat ik ongeveer twee jaar geleden maakte.


Of uit één van mijn lievelingsrokken. 


Wie goed kijkt (en deze blog zo'n beetje gevolgd heeft) zal nog wel stofjes herkennen. 
Ik vind het leuk om ernaar te kijken, net omdat het zoveel herinneringen oproept. 


Ik heb er weer zin in, in dat bloggen. En dat naaien. Er liggen (en hangen) al mooie dingen te wachten om geblogd te worden. 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...