Kinderen opvoeden, daar moet ge af en toe wat humor bij gooien. Kwestie van uw nageslacht ook wat joie de vivre mee te geven.
Wie mijn kinderen kent, weet dat het er twee van het beleefde en flinke soort zijn. Ik mag dat zeggen, want het is zo. Natuurlijk zijn ze soms stout, dat hoort erbij. Het zou saai zijn met perfecte kinderen, nietwaar...
Maar wij proberen er toch wat humor in te steken. En ik mag zeggen dat dat aardig lukt.
Het is bijvoorbeeld geweldig grappig wanneer ge uw dochter van 3 'shizzle ma nizzle' leert zeggen.
Of wanneer ge zegt: zet u op uw poep (op een bak). En ze het deksel van de bak neemt en erop gaat zitten, maar dan op de grond. Het is geen humor van de bovenste plank (ah nee want ze zit op de grond), maar het begin is er.
Of scoren bij Dennis als ge hem een scheetje leert tekenen. Plezier dat we toen hadden. Of het geluid van papa zijn gsm opzetten (terwijl dat anders altijd op 'stil' staat) en Dennis laten bellen om papa te laten 'schrikken'. Het doet mij zo'n deugd als ik hem daar dan plezier in zie hebben.
Het is gewoon ook supergemakkelijk (en het kost niets) als ge uw kinderen met zoiets kunt bezighouden. Soms denk ik dat ze misschien wat naïef zijn, maar misschien mogen leeftijdsgenoten ook gewoon geen kind meer zijn.
Die twee kunnen zich ongelooflijk goed amuseren met de simpelste dingen. En dat vind ik plezant. Het steekt hier op dat vlak allemaal zo nauw niet.
We (ouders in het algemeen) moeten onze kinderen leren om te genieten van de kleine dingen in het leven. Ik ken mensen die dat niet kunnen en ik vind dat jammer.
Dus daarom zorgen wij hier voor een volgende generatie die humor heeft en kan genieten.
En hoe zit dat bij u daar? Vinden humor en mopjes ook de weg naar uw dagelijks leven?