Voor een superlieve juf

Ik vind het altijd leuk om van anderen het verhaal achter een naaisel of naam te horen. Daarom vertel ik ook graag het verhaal achter het cadeau voor Iris haar juf.

De juf heeft 2 zonen. Eén daarvan zit al in het middelbaar. De andere zit nu nog een paar dagen in het zesde. Hij kwam altijd naar haar klas als de bel gegaan was om dan samen met zijn mama naar huis te gaan (makes sence). Maar volgend jaar gaat dat dus niet meer, want dan zit hij in het middelbaar. Volgens mij gaat dat in het begin wel raar zijn. Als dat jaren uw gewoonte was. En dan, in september gaat de bel en moet ze niet meer wachten op haar zoon.

Dus dacht ik, als ik nu eens een pop maak die wat op haar zoon lijkt. Zo is het gemis wat minder groot. Allemaal met een grote knipoog natuurlijk, zo hard zal ze hem niet missen en het is het einde van de wereld niet. Maar toch. En dan had ik een cadeau ook he. 

De pop kreeg blond haar met een kuif naar rechts, want zo is haar zoon zijn haar ook. Altijd met gel of wax naar rechts (als ik mij niet vergis). Ze vertelde dan grappige anekdotes over haar 'ijdele' zonen, maar die blijven onder ons. 

Ik maakte er een paar kleertjes bij. Zodat ze eens kan wisselen van outfit he. 

De pop en de kleertjes zijn allemaal uit gerecykleerde kleren of restjes stof gemaakt. Het haar uit een fleece trui, het lijfje uit een lakentje waar ik vroeger onder sliep. De kleertjes uit restjes die ik in mijn restjesbak vond. 

De pop maakte ik tijdens het weekend en toen mocht ik van die lieve Vee borduurgaren gebruiken. Dat werkt toch wel mooier af dan gewoon garen.