Aloha!

Iris danste dit jaar op muziek uit Lilo&Stitch. Als ik thuis naar die liedjes luister, heb ik gegarandeerd een zakdoek nodig. Ik ben iemand die snel geëmotioneerd is door muziek. Haar juf (en dus mijn collega) zei dan al lachend 'Sarah, haal uw zonnebril maar al!' als ze nog eens gingen oefenen.

Op hun briefje stond dat ze een kleurrijk rokje nodig hadden. Omdat ik soms in Iris haar klas sta, wist ik dat het rokje onder een strooien rokje (zoals ze hier zeggen, een hula-rokje dus) zou gedragen worden. Ik kocht bij PiekeWieke een mooi warm geel katoentje. Dat zou mooi gaan bij die roze hula-rokjes. Een korter rokje zou die sliertjes wat meer laten openstaan, dus ik nam al een korter stuk dan gewoonlijk (check deze schattige kindjes!). Achteraf gezien zou het misschien nog wat korter mogen zijn.

Ik zette er boordstof aan. Omdat ik dat niet vaak gebruik, vind ik dat altijd nog een beetje spannend. Uiteraard kwam dat in orde. Veel kan er niet mis gaan.

Zo'n geel rokje is maar gewoon. Met mijn nieuwe naaimachine zijn mijn opties voor siersteken serieus uitgebreid dus koos ik er eentje van en werkte de zoom zo af. Met roos garen, wie had dat ooit gedacht van mij.