Een Theo en een schietkraam

Een hemd maken, ik vind het steeds makkelijker worden. Dit exemplaar maakte ik afgelopen weekend, tijdens ons jaarlijkse Ge(s)tikte Wijvenweekend. Alles was thuis al geknipt en een klein stuk genaaid, maar het meeste deed ik daar. Vrijdagavond, ergens tussen 21u en 00u30. Wie niet moet opstaan voor kinderen de volgende ochtend kan zich permitteren om wat langer door te werken.

Na het goede gevoel van dat laatste mooie hemdje wou ik niet te lang wachten om er nog een te maken. Deze keer met korte mouwen want de zomer staat voor de deur. Ze vindt alleen de sleutel nog niet.

Een Theo met korte mouwen en zonder hoekjes maken gaat goed, geen fouten met hoekjes die aan de verkeerde kant staan of manchetten die niet afgewerkt geraken zoals je zelf zou willen. Een redelijk goed afgewerkt exemplaar dus. Alleen de staander lukt nog niet zoals het hoort/zoals ik zou willen. Maar met tips van ge(s)tikte wijven Jo en Annick zal die volgende keer veel beter afgewerkt zijn.

Natuurlijk vind ik dit hemdje heel mooi! Maar mijn perfectionistische innerlijke stemmetje zegt dat het nog beter kan.

De mooie cloud9-stof kocht ik bij Bambiblauw. Ik brak het blauw met wat groene accenten. Matte groene kamsnaps van bij Something naais erop en klaar. Al moet ik eerlijk bekennen dat ik nog steeds niet happig ben om kamsnaps te gebruiken. Eens het gat er is, is het er. Ik naai nog liever knoopsgaten, maar ik had deze keer geen passende knopen.

Het kind wordt groot. Dit zijn echte typische eerste leerjaarsfoto's, met een schietkraam in de mond en die ondeugende blik. Ik ga ze koesteren. Al denk ik dat dat ondeugende er niet snel zal uit groeien. Bij zijn moeder zit dat er ook nog in.