Dertig

Dertig worden lijkt voor veel mensen iets moeilijks, terwijl ge toch elke dag een dag ouder wordt. Zo was er de vriendin van Iris haar peter die haar dertigste verjaardag niet wou vieren, ze sprak zelfs over een koffietafel. Tssss...

Maar dat was buiten haar vriend gerekend. Hij ging haar vrijdag halen na haar werk en propte afgelopen weekend vol leuke activiteiten. Eén daarvan was een verrassingsfeest voor de familie, waar wij ook bij gerekend werden (tof!). Dus zaten wij gisteren namiddag allemaal muisstil te wachten tot ze nietsvermoedend haar eigen living zou binnenstappen.
De sfeer was tof en het eten was lekker, meer moet dat niet zijn.

En omdat bij verjaardagen cadeau's horen, maakte ik de Syriëtas nog eens, nu het nog vers in mijn hoofd zat. De vorige werd goed ontvangen, dus zou dat nu ook wel zijn.
Het werd deze keer een minder opvallende versie, maar daarom niet minder mooi. Uiteraard niet.
Mooie gabardine van hier gecombineerd met een zwart met witte bloemetjesstof waarvan ik niet meer weet waar ik ze kocht.

Samen met tekeningen van de kroost en een boekenbon werd de tas in ontvangst genomen. En geshowd aan alle gasten. Mijn ego was weer content.

De jarige zei achteraf dat ze nu al uitkeek naar haar veertigste verjaardag. Haar vriend zal dan wel een tandje mogen bijsteken, wil hij dit overtreffen.