Een jasje voor Jotte

Er was eens een klein meisje. Ze lag nog lekker te soezen in mama's warme buik toen ze zich opeens iets bedacht: 'Als ik een beetje sneller die grote, moeilijke reis maak, kunnen mijn mama, papa en ik het nieuwe jaar samen vieren. Dat gaat leuk zijn! Ik heb er nu al zó lang naar uitgekeken.'

En dat gevoel was wederzijds. Mama en papa hadden al lang moeten wachten. Nadat ze een beetje hulp gekregen hadden van slimme dokters konden ze eindelijk hun oh zo grote kinderwens in vervulling laten gaan.

Lieve Jotte werd geboren en liet mama en papa (waarschijnlijk) huilen van blijdschap, deed hen glunderen van trots en lachen omdat het zwaarste voorbij was (dachten ze...).

Slim is ze wel, zo net voor nieuwjaar geboren worden. Oma's en opa's, tantes en nonkels, meters en peters rennen nog snel naar de winkel om een mooi cadeautje te kopen. Want nu hoort ze er echt bij.
En haar peter is mijn wederhelft. Jeugdvriend van de papa en stiekem trots op zijn eerste petekind.
Hij rende niet naar de winkel, nee. Hij vroeg aan mij 'Gij wou iets maken zeker?'. Uiteraard.

Dus waste ik snel een onlangs gekochte stof. Gekocht bij Something naais trouwens, die uitverkoop doet in haar stoffen.
Een stof die mij perfect leek voor lieve kleine meisjes. Alhoewel, klein is ze niet echt met haar 53.3cm. Maar fijn wel. Dus een kleine print zou wel mooi zijn voor haar.
En omdat haar mama, net zoals ik, niet zo voor al dat roos is, zou ik zeker scoren bij Jotte en mama.

Ik tekende, knipte en naaide het babyjasje uit Zo Geknipt 1. Voor de eerste keer, want in onze dichte familie of vriendenkring was nog niet eerder een babytje geboren.
Als voering gebruikte ik winky fleece. Tijdens onze Gestikte Wijvendag had Laura die mee en jongens toch, da's een zachte stof. Ik had er daarna direct wat van besteld bij Onlinestoffen.

Aan de gezichten van mama en papa was te zien dat het mooi was. Dus missie geslaagd.