Hervonden energie zorgt voor een rokje

Samen met de zon verdween precies ook mijn energie. Ik had duizend-en-één ideeën om te maken, maar de energie om ze effectief te maken ontbrak. Maar afgelopen week leek het tij te keren.
Ik haalde al mijn stoffen uit de kast, haalde eruit waar ik nooit meer iets mee zou maken. En maakte mooie, op kleur gesorteerde hoopjes. Door alles nog eens in mijn handen te hebben en door de orde in de kast kwam er ook orde in mijn hoofd. Want, hup, daar was de zin om iets te creëren terug.

En nu ik deze week de lente haar best zag doen om te laten weten dat ze daar ergens nog steeds is, begon ik aan de lente- en zomerkleren (garderobe lijkt mij zo chic).
En laten die kinderen nu ook gegroeid zijn zeker. Halleluja! Kleedjes werden te kort, broeken kregen water in hun kelder en moeder was er stiekem blij mee.

Louise moest er zeker bij, dat is haar Beste Vriend op dit moment.

Laten we beginnen met een rokje voor Iris. Ik had nog een stuk over van de lap die ik van Katrien kreeg. Ik maakte er al eerder een kussen uit.

Een rimpelrokje met tailleband deze keer. Stof met een kleine print zijn ideaal om te rimpelen, vind ik. In de tailleband stak ik een knopenelastiek.
Met een mooie groene voering kreeg het rokje nog meer volume.