Tachtig cent

Tachtig cent. Nog geen euro. Voor zoveel, of eerder zo weinig, geld vind ge volgens mij nergens meer een kleedje. Tenzij ge het zelf maakt. Zoals ik.

De stof kreeg ik ooit eens, dus gratis. De rits kochten mijn zus en ik via 2dehands voor 70 cent per stuk. En de biais kocht ik eens bij Opwijkse stoffen, 1 euro voor 5 meter (dus 0.104 euro voor het kleedje).

Opnieuw gebruikte ik het patroon van SVDH. Ik nam maat 98-104, maar verkortte het rokdeel naar de lengte van maat 92. Het kwam anders tot haar enkels en da's niet de bedoeling.

En ja, ik weet dat het patroon niet doorloopt als het op de kapstok hangt (want als ze dat aanheeft, valt dat zo niet op). Gisteren stoorde het mij, vandaag niet meer. En volgende keer maak ik de voorpanden gewoon uit één stuk. Dat ik daar niet vroeger aan dacht. Ach ja, so be it.

Een tip om deftige (lees: niet wazige) foto's van uw tweejarige te trekken. Laat die even TV kijken, die zender met alle commerciële kinderliedjes bijvoorbeeld. Trouwens ook een goede zender als uw kinderen moeten aerosollen.

Nog 2 dingen voor ge aan uw weekend begint. 

Allereerst bedankt voor de toffe reacties op de finchtas. Het heeft mij zo'n deugd gedaan. Echt! 

Ten tweede (ben precies Albertoooo), het naai- en blogvirus doet de ronde in onze familie. Mijn zus zou het heel leuk vinden als jullie eens op haar blog zouden passeren. Ge gaat daar binnenkort ook schone naaisels zien voorbij komen, I promise. Allen daarheen!

En dan verklaar ik nu het weekend voor geopend. Have a nice one!