Look who's talking

Die kinderen van mij dat zijn pateekes. De Facebookvrienden krijgen hun kinderpraat mondjesmaat binnen, maar jullie krijgen een hele boterham in één keer. Daar hebt ge tenminste mee gegeten.
Uit Iris haar mond komen dan wel nog geen volzinnen. Haar streken, zoals ze bij ons zeggen, maken dat allemaal goed.

Ze zegt bijvoorbeeld:
Oté (oké)
Tooop! (stop)
Mout (havermout)
Denni bedtijd
Aa maa (ga maar)
koekie (koekje)
Papapu (paraplu)

En Dennis, tja da's Dennis. Chance, want moest hij iemand anders zijn, hij was zichzelf niet meer. Makes  sence...

Lente 2013
Mijn oren moeten vol 'oorvet' zitten, dan hoor ik Iris niet en kan ik slapen.

Winter 2012
- Mama, mag ik met de step naar school?
- Nee, je was gestraft.
- Ah.

Ben ik nu een stoere kegel?

'figuurtje' (vieruurtje)

Mijn voeten hebben een verkoudheid. Dat noemt zo als je lang in de sneeuw speelt.

Herfst 2012
Dennis gaat bij zijn meter spelen. Ze spelen een spel. Meter: wie het hoogste gooit (met de dobbelsteen) mag beginnen. Dennis gooit de dobbelsteen omhoog 'was het zo hoog genoeg meter?

'Ik knikker nee'

Dennis tegen oma: Oma, ga jij ondertussen weg, want je babbelt zoveel.

Piraten hebben geen pijn, want die hebben een boot.

En het mogen dan wel pateekes zijn, ik zou ze niet meer kunnen missen. 

Meer kinderpraat hier.