An Oona-dress and a crazy girl

Helemaal nadat heel naaiend Vlaanderen de Oona-dress genaaid en geblogd heeft, zwier ik de mijne online.
Het is te zeggen, die van Iris.

De Oona-dress komt uit LMV maar dat wisten jullie waarschijnlijk al. Ik pastte het patroon wat aan, nadat ik er bij Debora over las.
De stof kreeg ik eens van een Gestikt Wijf. Als we op weekend gaan, brengt iedereen wat stofjes of kleren mee die dan van eigenaar wisselen. Handig hoor!

De knopen vond ik in de kringloopwinkel. De laatste vier in het kokertje. Dus het kokertje ging mee naar huis, uiteraard.

Voor de rest vooral foto's. Iris had er duidelijk zin in. Enjoy!

Het is duidelijk dat we ons geamuseerd hebben. :D

Een Legoleeskussen

We begonnen er ergens in februari aan, Dennis en ik. Hij zag mij verjaardagskussens maken en wou ook een exemplaar.
Hij bedacht wat voor dingen hij allemaal op zijn kussen wou. Met stip vooraan stond een vak voor strips.
En toen ik vakjes (voor bijvoorbeeld Legomannetjes) voorstelde, begonnen zijn ogen pas echt te blinken.

Dus namen we een kussen en begonnen te meten, te tekenen en te rekenen. Dennis vooral, want hij wou het graag zelf doen. Hij knipte daarna ook zelf de stukken stof. Ik denk dat hij het werk vooraf onderschatte, want...

Want dan was hij het beu. Haha... Dus deed ik een beetje verder. Maar toen ik aan het echte naaien begon, stond hij ineens weer naast mij. Dat wou hij eigenlijk gewoon doen. Gewoon naaien. Het saaie stuk ervoor niet. En ik kan hem niet kwalijk nemen. Het is ook mijn favoriete deel, dat naaien he.

We geraakten al een eind verder en toen vergaten we het hele project. Tot ik deze week aan het opruimen was en ik het half afgewerkte kussen tegenkwam.
Dus moeder kroop achter haar naaimachine en werkte het snel af. Met een blije zoon als gevolg. Weer gescoord! Ha!

Boerenmeid gaat naar het bal

Zo'n moment waar je beseft dat je gewoon tijd moet maken in plaats van te wachten tot je eens tijd hebt. Zo'n moment was het deze middag.

Op naaiweekend had ik tijd gemaakt om te naaien. Want met die opleiding kleuteronderwijs wordt er enkel nog genaaid in functie van de opleiding (dobbelsteen, zakjes, opberghoesjes enzo). Ik moet gewoon kleren kopen voor de kinderen en dat met een kast vol mooie stofjes. Zo weinig tijd heb ik maak ik om te naaien.

Maar tijdens het naaiweekend maakte ik toch een aantal dingen.

En vandaag was het goed weer en Iris had het kleedje ineens aan, dus haalde ik snel mijn camera en maakte wat foto's. 

Genoeg inleiding, laat ons tot de essentie komen.

Een paar jaar geleden kreeg ik een groot laken of tafelkleed. Ik zag er wel iets in, dus het belandde in de kast.

Dit jaar merkte ik dat haar eerste prinsessenkleed toch wel veel te klein geworden was. Ze is ondertussen ook al 3 jaar ouder, dus dat was eigenlijk logisch.

Ik haalde dat laken uit mijn kast en zag die mooie kanten boord aan de onderkant. Die moest er zeker aan blijven. Ik zocht in mijn collectie kantjes nog eentje voor aan de mouwboorden. Na een beetje proberen met verschillende manieren van plooien vond ik toch één dat er volgens mij goed bij paste.

Ik vertrok van een bovenstuk met mouwtjes van de Tinnydress en nam de volledige breedte van het laken om het meeste uit die kanten boord te halen. Ik naaide hem nog eens vast zodat hij mooi bleef rechtstaan.

Nu kan ze weer een paar jaar verder. Als ze tenminste niet ineens een groeischeut krijgt.

En een kusje voor alle mama's. Fijne moederdag morgen!

Twee jongens en één meisje

Ik had beloofd dat er kleedjes gingen komen, ik weet het. Maar soms loopt het anders dan gepland.

Er hing nog een Billie voor Iris in mijn naaikamer die nog niet geblogd was. En ik had er graag een rokje bijgemaakt. Maar ik vond geen stof die er goed bij ging. En aangezien ik nog steeds eerst stoffen uit mijn kast wil opgebruiken voor ik weer nieuwe koop, moest ik mijn plan herzien.

Stof voor een bijpassend rokje vond ik niet, maar wel voor een bijpassend shortje. Fijn ribfluweel in een frisgroen kleurtje. Perfect voor het voorjaar!

Ik greep weer naar een Zonen09-patroon. Uit luiheid eigenlijk, want anders moest ik een nieuw patroon overtekenen en daar had ik geen zin in. Een korte Jacob, zoals ik vorige zomer maakte. En ze past nog steeds in dezelfde maat. Hoera!

En nu ga ik geen kleedjes meer beloven. Laten we het houden op een verrassing, dat volgende naaisel.

Bijna full-option kussens

Na de middelmatige lapjes stof die ik in de vorige post verwerkte tot cadeau's, nam ik nu de grotere stukken stof en maakte er kussens van. Bijna het full-option vakantiekussen van By Eva Maria, want de tassenband liet ik weg. Omdat ik ze op dat moment niet in huis had. En ik wou verder met dit kussens. De toekomstige eigenaren zullen ze dus met twee handen moeten dragen in plaats van aan een handvat.

Twee versies, die voor beide geslachten kunnen vind ik. Maar andere ouders misschien niet. Dus noemen we het maar even een meisjes- en jongensversie.

Wederom restjes van eerder gemaakte dingen. Zoals dit rokje, dat kleedje of dat ene tasje. Remember?

De 'jongensversie' uit een coupon die ik lang geleden kocht. Toen ik nog kocht zonder doel voor de stof. Kopen om te kopen, iedereen maakt wel zo'n fase door zeker.
Nu koop ik enkel nog met een doel. Of het dan ook in de nabije toekomst gemaakt zal worden, laat ik in het midden. Ha!

Nu enkel nog nieuwe kussens gaan kopen voor erin want nu gebruikte ik snel even die van onze zetel. Waar ik trouwens ook eens nieuwe hoezen voor 'moet' maken.

En nu begin ik aan kleedjes. Zomerkleedjes! Want het weer schreeuwt om zomerkleedjes voor blote beentjes.

Cadeautjes voor meisjes

Tijdens mijn examens afgelopen maand, schiep ik bij wijze van pauze een beetje orde in mijn stoffenkast. Toch in de katoentjes. Ik sorteerde wat ik echt nog wou houden, stoffen om te verkopen en stoffen om iets van te maken als verjaardagscadeau (voor een zoveelste feestje in dezelfde binnenspeeltuin).

Tijdens sommige pauzes nadien knipte en naaide ik beetje per beetje verder aan verjaardagscadeau's. Ik wist eerst niet goed wat maken, waar zijn andere 5- en 8-jarigen nog blij mee? Ik ging ten rade bij naaiende vriendinnen (aka de gestikte wijven) en kreeg zo wat ideeën.

Vandaag de eerste twee setjes. 't Is dat we een kleine voorraad aanleggen he. Zodat ik last minute toch niet naar een niet nader genoemde speelgoedwinkel om een cadeaubon moet. Je kent dat he...

Een setje met een toilettas en haarspeldzakje (een voor mij nieuwe handleiding). Aangevuld met wat washitape, haarspeldjes (uiteraard), leuke elastiekjes, een boekje... Voldoende om een meisje blij te maken denk ik zo.

De stof zijn restjes van eerder gemaakte naaisels. Je herkent misschien een van mijn favoriete naaisels. De stof met vogels is een restje van dit. En aan de datum van de post bij dit rokje te zien ligt de roze stof hier ook al een jaartje twee jaar. Tijd dat dat restje verwerkt raakte, oeps...

Te kleine steek bij het topstitchen van de rits, ik weet het... Maar wie let daar nu op, behalve jullie ;)

Oke, het is niet het meest originele cadeau, maar de stoffen geraken op. En misschien heb je zoals ik die handleiding voor dat haarspeldzakje ook ontdekt.

Meet Cooper de Collie

Nummer 30 van mijn lijst kan ik ook afvinken. Voor wie mij op Instagram volgt en mijn IG-stories bekeken heeft, had het al gemerkt. We hebben een hond gekocht.

Na veel wikken en wegen tussen verschillende rassen, asielhond of niet hakten we de knoop door. We kochten een Border Collie puppy. Na nieuwjaar zijn we hem gaan halen, zodat hij niet alleen moest blijven terwijl wij uit feesten waren.
Iedereen waartegen we vertelden dat het een Border Collie was geworden, antwoordde direct 'dat dat toch wel veel werk zal zijn' of 'die hebben veel beweging nodig'. We antwoorden op den duur dat we dan wel een paar schapen zouden kopen die hij kan drijven. Wat natuurlijk een grapje is, want we weten wel dat het een ras is die veel uitdaging nodig hebben.

En in het begin is er toch veel werk aan een puppy, om het even welk ras. Ik heb al een paar keer laten vallen dat een puppy eigenlijk een baby zonder pamper is. Hahaha... Toen het de afgelopen dagen zo koud was, had hij geen zin om buiten zijn koude billetjes naar de grond te richten om zijn behoefte te doen. Binnen is het veel warmer dacht hij, dus deed hij daar zijn ding.

Zodus, zodoende zijn jullie op de hoogte van onze recentste gezinsuitbreiding. En kan er weer iets van dat lijstje afgevinkt worden.