Het ik-doe-het-volgende-keer-op-een-andere-manier rokje

Ik had het moeten weten he. Ik. Had. Het. Moeten. Weten.
Eva en Lindsy hadden het al ondervonden. En uitgebreid geschreven. Maar toch wou ik het Icing-rokje uit Homemade Minicouture maken volgens de handleiding. Achteraf bekeken had ik het beter niet gedaan. Ik snapte er precies niks van. En uiteindelijk is het echt een eenvoudig rokje.

Ik miste hier en daar versteviging, dus dat noteerde ik al in mijn boek voor de volgende keer. Als ik volgende keer het boek wel nog vastneem. Pas op, ik zeg niet dat het geen goed model is of dat het er niet leuk uitziet, maar de handleiding had net iets uitgebreider en anders gemogen. Hadden ze mij gezegd: maak een fronsrokje met tailleband en knopenpat vooraan, ik had het eenvoudiger gevonden.

Maar goed, in het boek plakte ik een tijd geleden allemaal post-its bij de stukken die ik nog wou naaien/proberen dus nu kon ik er weer eentje afvinken. En raakte er weer wat stof verwerkt. Net zoals haar doe ik ook aan UWYH (use what you have).

Ik maakte het rokje uit een welbekend Soft Cactus-stofje met lichtblauwe winpels vooraan. De knopen liet ik zelfs achterwege. Zo ontevreden was ik op dat moment over de afwerking van het rokje. Misschien dat ik er nog wel eens knopen aanzet. Wie weet...
Het is niet mijn allerbeste stuk, absoluut niet. Maar het kind heeft er een rokje bij. En enkel ik zie waarschijnlijk die imperfecties.

Het bloesje op de foto komt ook uit het boek. Ik maakte het vorig jaar voor de recykleer 14-daagse en het past nog steeds. Ze wou het zelfs liever aandoen dan het hemdje dat ik klaar had gehangen. De foto die ik op Instagram postte klopt dus niet helemaal met deze outfit. Maar zo is het ook mooi.