2013: Het jaar van de grote moestuinverwaarlozing

Nu ja, verwaarlozing... het is eerder de verwaarlozing van het onderhoud van de moestuin. Want moes staat er wel degelijk in. Ge moet alleen goed zoeken, of vragen aan mij waar wat staat. Ik denk dat er meer 'onkruid' staat dan groenten ofzo. Volgens mij moet ik de onderhoudsploeg eens op het matje roepen.

Ik had nochtans grote plannen. Maar omdat de moestuin volgend jaar weer op een andere plaats komt, had ik niet zoveel zin om er nu mijn werk van te maken. Volgend jaar (weer) met een schone lei beginnen.

Als ge heel goed zoekt, vind ge wel groenten hoor. Allee, het is te zeggen, groenten in ontwikkeling. Want door het gebrek aan warmte en zon gaat het allemaal een beetje trager.

We zullen beginnen met mijn favorieten, de courgettes. Vorig jaar 2 groene, nu een groene een gele. Al weet ik wel niet meer welke plant de groene is, en andersom. Daarvoor zal ik moeten wachten tot er courgettes aanhangen. Spannend...

De buren van die courgettes, da's een ander paar mouwen. Laat ik even schetsen wat er gebeurt is. Vorig jaar stond op deze plaats de bonenboog waaronder ik juffertje in 't groen had gezaaid. Toen die uitgebloeid waren en zaaddozen hadden gevormd, dacht ik 'volgend jaar staat hier toch niets dus stamp ik die zaaddozen maar eens goed kapot op de grond, dat gaat schoon zijn'.
Fast forward naar dit jaar. Op diezelfde plek zaaide ik wortelen en ajuinen. Ik had helemaal niet gedacht dat die zaden van vorig jaar nu iets zouden worden. Verkeerd gedacht! Kwamen daar allemaal sprietjes uit de grond die mij ergens aan deden denken. De Juffertjes in 't groen waren terug, en hoe!

Toen ik de wortelen zaaide, was er in ons kippenhok sprake van overbevolking. De kippen vonden het niet plezant om zo dicht op elkaar te zitten waardoor er geregeld een aantal ontsnapten, die dan weer in mijn groentebedden gingen krabben op zoek naar lekkers. Met hun lieftallige pootjes zorgden ze ervoor dat mijn rijtjes wortel geen rijtjes meer waren.

Het resultaat is op onderstaande foto te zien. Een wirwar van wortel, ajuin en Juffertje in 't groen. Maar ik vind het zo zonde om die laatste uit te trekken, daar komen nog zo'n schoon bloemekes op. Van mij mogen ze blijven.

Daarnaast staat de bonenboog waaronder ik dit jaar suikermaïs plantte. Als experiment plantte ik rond de maïs de tweede gezuster van De Drie Gezusters (kort gezegd: maïs waarop bonen groeien, waaronder pompoen groeit). Ik zag het bij hen en dacht, dat probeer ik ook. Helaas komen mijn bonen niet uit. Het weer is er niet echt ideaal voor.

Mijn binnen voorgezaaide bonen doen het wel goed. Qua grootte toch. Spijtig genoeg zit de plant vol met bladluizen (denk ik). Iemand een idee wat ik ertegen kan doen? Liefst een natuurvriendelijk idee.

Wat heb ik nog staan? Kruiden. En bij die kruiden staat een groente waarvan ik nog nooit gehoord had. Mijn moeder kwam hier op een zaterdag toe met de vraag: 'Moet gij suikerbrood hebben?'. In mijn hoofd ging het al van 'Ooh ja! Lang geleden, met boter'.
Maar mijn maag moest op zijn kin (huh?) kloppen. Het suikerbrood waar ze het over had waren 2 kleine plantjes. Een najaarsgroente die familie is van witloof en roodlof. Die kunt ge rauw of gekookt eten. Ik ben eens benieuwd of ik dat ga lusten.

Er is ook nog het bed met sla, waar ik teveel zaaide en die ik liet doorschieten. Ik kon niet volgen met eten, maar zo is dat ook schoon.

Daarachter nog de kolen en de andere gezuster, de pompoen. Die staat dit jaar nog alleen. Volgend jaar mag ze bij haar zusters gaan staan. Dat gaat gezellig worden daar.
Drie plantjes, dus hopelijk veel pompoenen. Ik kijk er al naar uit. Jummie!

Nu, zo allemaal apart viel dat nog best mee. Maar als ge naar de overall picture kijkt, geeft dat toch een rommelig zicht. Niet echt wat ik voor ogen had.
't Zal beteren als ons definitief kippenhok er staat. Dan is het echt voor echt!