Die keer dat een pyjama op een zuurstok leek

Kinderen zijn de beste spiegels. Toch als het op gedrag aankomt. Voor uw uiterlijk neem je best een gewone spiegel.
Spiegels dus... Bij het maken van deze foto's stelde Dennis voor om te doen alsof hij sliep. Oke, voor mij allemaal goed. En toen deed hij dit (en nee, het is geen clickbait, ha!). Blijkbaar zien wij er ook zo uit als hij 's nachts/ 's morgens bij ons komt.

Oke, oke, ik weet ook wel dat ik er niet als Doornroosje uitzie als ik slaap maar als uw kinderen u zo nadoen, dan kan ik mij ook niet meer inhouden van 't lachen.

De foto's van hoe Dennis ons al slapend nadoet, heb ik maar weggelaten. Daar heeft niemand behoefte aan volgens mij.

Niet de scherpste foto, maar ik wou deze er zeker bij. De blijdschap spat eraf!

Ik maakte voor Dennis een pyjama, een Wolf. Het kind kon nog net in veel pyjama's van vorig jaar maar er was zeker nog plaats in zijn kast voor nieuw gerief.

De stof kreeg ik een hele tijd geleden en lijkt van ver roos. Maar als je dichterbij kijkt, is het eigenlijk rood-wit gestreept. Roos van ver en ver van roos, of hoe gaat dat spreekwoord. Hahaha...

Volgende keer maakt ik de trui wat langer. Tijdens het maken dacht ik dat die maat goed ging zijn, maar dat kind is blijkbaar al groter dan ik denk.

Dat ik vind dat die pyjama op een zuurstok of kerststok lijkt, zeggen we niet tegen Dennis he. Het is een stoere pyjama! ;)