donderdag 15 december 2016

Een update, een bedenking en een bedanking

Klaar voor een onsamenhangende, doch interessante blogpost?


Weet je nog, dat lijstje waarvan bijna iedereen vond dat het te hoog gegrepen was. Dat het onmogelijk was.
Wel dat lijstje was niet onmogelijk maar het is toch niet gelukt. Wat helemaal aan mij ligt. Te laat beseffen dat er eigenlijk nog veel dingen opstaan.
Maar ach, het is maar een lijstje...

Laat ik er gewoon mee verder doen. Want eigenlijk wil ik alles wel nog doen wat erop staat. Het zal alleen wat later afgewerkt worden dan ik eerst gepland had. Zo is het leven he, niet alles gaat zoals je het gepland hebt, dus niet voor zondag mijn 30ste verjaardag.


Zo en nu een heel ander 'nieuwsitem'. Zonder overgang, recht uw woonkamer (of waar ge dit bericht ook leest) binnen.

Dat bloggen, ik doe dat nog altijd heel graag maar door de tijd die in mijn opleiding kruipt, lijkt er minder tijd om te naaien en daar foto's van te nemen en erover te bloggen (ofwel moet ik alles gewoon beter plannen. Ik ben nochtans goed georganiseerd van nature. Owkéeej, we wijken af...).

Daardoor lijkt het dus alsof hier niet veel te beleven valt. Ik wil ook niet vervallen in een blog waar elke post begint met 'x-aantal tips om dit of dat zus of zo te doen'.
Dus zit ik even zonder inspiratie. Oh help! :D

Wie een idee heeft of graag iets wil weten over mij, laat het gerust achter hieronder. De firma dankt u!


Als laatste, totaal ander onderwerp, wil ik jullie graag bedanken.
Voor alle reacties, voor een mailtje af en toe, voor duimpjes op Facebook of hartjes op Instagram,voor complimentjes in het echt. Dat doet mij veel plezier!
Ik heb al zoveel leuke, zotte mensen leren kennen via die fijne blogwereld. Ik blijf hier nog wat rondhangen.

De foto's zijn kleine verzamelinkjes van mij die ik af en toe op Instagram gooi. Te vinden onder de hashtag #sarahscollectionofthings

maandag 5 december 2016

Dat het koud was maar vooral mooi, dat weekend

Voor alles een eerste keer. Dus ook voor gezinsvakanties. Natuurlijk gingen we al op vakantie met ons gezin, maar steeds met anderen erbij. Waarom weet ik niet. Speling van het lot zeg maar.

Afgelopen weekend moest de wederhelft niet voetballen en hadden we geen andere verplichtingen dus boekten we een paar dagen Sunparks De Haan. Ik hou van de zee als het kouder is. En dit weekend was het koud. Heel koud! Bevrorenstrandkoud om het zo te zeggen.
Dus geen zand in mijn schoenen, zalig!




Na een langzame start 's morgens trokken we elke dag naar zee. Een frisse neus halen was een understatement. Maar door de stralende zon was de vriestemperatuur draaglijk voor een paar uur.

Behalve schatten zoeken tussen de rotsen en op het strand klommen we ook naar de Spioenkop. Een mooie uitkijkpost uit de 19e eeuw. Wel jammer van de graffiti. Maar het uitzicht maakte veel goed.



Tijdens onze eerste wandeling vonden we een bijzonder diertje. Niemand van ons wist wat het was. Een kwal was het zeker niet. Welk dier waagde zich in die vrieskou op het strand? Voor de zekerheid legden we het terug in dieper water.
Na wat opzoekwerk nadien bleek het een Slangster te zijn. Familie van de zeester. Een diertje dat zich in de winter normaal niet op het strand laat zien. Dus wat het daar kwam doen, is nog steeds een raadsel.




Behalve ontdekkingstochten gingen we ook zwemmen in het zwembad van het vakantiepark. Niet mijn favoriete bezigheid, zwemmen, maar a mother's gotta do what a mother's gotta do...

We boekten trouwens tot maandag. In deze periode van het jaar was het maar 10 euro extra. Daardoor moesten we niet perse om 10u al uit ons huisje zijn. Zo kon deze moeder nog een uurtje lezen terwijl de rest gaan zwemmen was. Nadien lieten we de kinderen nog even los in de grote binnenspeeltuin van het park waarna we ons weekendje eindigden met een zonsondergang boven gebouwen wat verderop boven de zee.



Net een schilderij.
En elke keer verbaasd het mij hoe snel de zon ondergaat.

dinsdag 29 november 2016

Die keer dat een pyjama op een zuurstok leek

Kinderen zijn de beste spiegels. Toch als het op gedrag aankomt. Voor uw uiterlijk neem je best een gewone spiegel.
Spiegels dus... Bij het maken van deze foto's stelde Dennis voor om te doen alsof hij sliep. Oke, voor mij allemaal goed. En toen deed hij dit (en nee, het is geen clickbait, ha!). Blijkbaar zien wij er ook zo uit als hij 's nachts/ 's morgens bij ons komt.

Oke, oke, ik weet ook wel dat ik er niet als Doornroosje uitzie als ik slaap maar als uw kinderen u zo nadoen, dan kan ik mij ook niet meer inhouden van 't lachen.

De foto's van hoe Dennis ons al slapend nadoet, heb ik maar weggelaten. Daar heeft niemand behoefte aan volgens mij.

Niet de scherpste foto, maar ik wou deze er zeker bij. De blijdschap spat eraf!
Ik maakte voor Dennis een pyjama, een Wolf. Het kind kon nog net in veel pyjama's van vorig jaar maar er was zeker nog plaats in zijn kast voor nieuw gerief.

De stof kreeg ik een hele tijd geleden en lijkt van ver roos. Maar als je dichterbij kijkt, is het eigenlijk rood-wit gestreept. Roos van ver en ver van roos, of hoe gaat dat spreekwoord. Hahaha...



Pyjama Zonen09 wolf

Volgende keer maakt ik de trui wat langer. Tijdens het maken dacht ik dat die maat goed ging zijn, maar dat kind is blijkbaar al groter dan ik denk.



Dat ik vind dat die pyjama op een zuurstok of kerststok lijkt, zeggen we niet tegen Dennis he. Het is een stoere pyjama! ;)

maandag 14 november 2016

Polar Party Skirt

Jullie gaan het misschien niet geloven maar Iris heeft, behalve dit kleedje, geen enkel kleedje meer in haar kast. Ja echt! 
Ik wou zeggen 'ik zweer het' maar dat doet pijn, zweren, dus dat doe ik maar niet.
Alle kleedjes die ik het afgelopen jaar maakte, zijn te klein. Helaas... Hopelijk vinden ze een nieuwe eigenaar. Want doorgeven kunnen we niet in onze familie.



En toch laat ik vandaag geen kleedje zien, maar een rokje. Er lagen al twee rokjes geknipt uit stof dit ik vorig jaar kocht. En die moest ik van mezelf eerst maken voor ik aan kleedjes begon. 



Het werd een eenvoudig rokje. Zolang het zwiert en ze er goed mee kan dansen scoor ik. Eenvoudig maar daarom niet minder mooi. Ik hou erg van de blauwe tint van de stof. Het is er eentje van Soft Cactus maar een geoefend oog had dat al door denk ik. 




Ik naaide er wel weer voering aan, voor extra zwier maar ook een beetje extra warmte. Ik zette er geen rits in, maar gewoon knopenelastiek. Hij is nog net iets te lang dus kan ze hem hopelijk nog lang dragen. 



dinsdag 8 november 2016

Sharing is caring (met onder andere een winnaar)

Zomaar een blogpost schrijven waarbij je enkel de winnaar van de give away vernoemd is maar saai. Vind ik toch. Dus om ervoor te zorgen dat jullie toch niet voor niks geklikt hebben, deel ik graag wat gewoontes (tradities zeg maar) van ons gezin. Wie piept er niet graag eens binnen bij iemand anders he.
Donderdag is bij ons frietjesdag. Waarom donderdag en niet vrijdag? Ah, dan moeten we niet lang aanschuiven in het frietkot. Tot zover de intro. Wat per toeval ontstaan is, is nu iets waar de kinderen om vragen. 
Wij hebben een Smart TV waarop we dus filmpjes via YouTube kunnen bekijken. En dus maakte ik een playlist met kindvriendelijke (!) clips. Niet dat ik ze helemaal wil afschermen van alles wat enigzins bloot is, het is er soms toch over.
Als Iris mag kiezen, kiest ze voor Lean on van Major Lazor of iets van Sia. Beeldt u dan in dat wij soms de clips nadoen. Bij deze gaf dat hilarisch beelden.
Dennis koos lang voor Christine and the Queens of voor de Themesong van Lego Ninjago.
Maar evengoed passeren er ook echte kinderliedjes hoor (tante Rita, Zes heksen, Tsjoe tjsoe wa...).



Behalve Disco op Donderdag is er ook Filmavond op vrijdag. Dan kiezen we een film voor het hele gezin. Tegen het midden van de film neem ik bijna een kilo appels, zet er mij bij op de grond en begin ik te snijden en uit te delen. Onlangs zagen ze voor de eerste keer een Engelstalige film, Matilda. Geen van beiden kan ondertitels lezen, of toch nog niet snel genoeg, maar ze konden wel volgen. En gelachen dat ze hebben.



Wat in de hersft en winter ook iets is dat altijd terugkomt, gebeurt na het bad of de douche. We hebben het gemak (soms ongemak) dat onze badkamer op het gelijkvloers is. Dus als de kinderen uit bad of de douche komen gaan ze zich altijd opwarmen bij de houtkachel. Dan trekken ze wat stoelen dichter of staan er gewoon bij. Soms, als Iris zelfs nog uit bad moet komen vraagt ze al 'of de kachel toch wel aanstaat'.

Bron

Ohja, ik zou het nog bijna vergeten. De winnaar van de bliksemstof is Tine. Als je uw adres mailt naar eenhuisindestraat@hotmail.com dan stuur ik de stof op. Proficiat!


Zijn er in jullie gezin zo dingetjes, van die onnozele gewoontes die een gewone dag dat beetje extra geven? Ik lees het graag. :)

vrijdag 4 november 2016

Een Awesome Oslo en een mini Give Away

Had ik het hem eerst gevraagd, ik had het niet mogen doen. Dus daarom deed ik het stiekem. Ik haalde een goedpassende trui uit de wederhelft zijn kast, nam de maten en maakte hem ook eens een trui.

Urban Style - Awesome Oslo


Van dat groot stuk stof waar ik voor Dennis een Mitch uit maakte, had ik nog genoeg over. Maar spijtig genoeg niet voor een voor- én achterpand. Dus werd het enkel een voorpand. Wat ook mooi is natuurlijk. En misschien moet ik ook niet overdrijven bij het eerste kledingstuk. Al zeker niet als ik het stiekem deed. Haha...

Awesome Oslo sweater


Ik maakte een Awesome Oslo uit Urban style. Een sweater zoals hij er meerdere in zijn kast heeft liggen. Daar kon ik niet veel verkeerd mee doen. De halsboord gaapt een beetje, maar dat ligt volgens mij aan een misrekening van mijzelve. Misschien haal ik hem er nog af en doe ik het opnieuw maar beter.

Awesome Oslo back
Ik vroeg niet om deze pose te doen hoor. :D

Toen hij de trui paste en dan uitdeed, vroeg hij al lachend 'Dat gaat hier toch niet scheuren he?'. Alsof ik rommel maak, how rude! (net alle seizoenen van Full House nog eens bekeken, dus dat zit er nog wat in he)

Twinning sweaters


Van de stof heb ik trouwens nog een stuk over en omdat ze hier allemaal al voorzien zijn van een blikseminslag geef ik het graag weg. 
Het is een stuk van 102cm op 37cm. Voor slabbetjes, een babylegging, een truitje...
Dus wie dit graag heeft, laat maar weten hieronder. Dan kies ik zondagavond een winnaar.

dinsdag 1 november 2016

Mitch met bliksems

Ik weet niet meer waar ik ze kocht, maar ze lang hier dus nog altijd. Die grote zachte lap sweaterstof. Het eerste plan was om een Billie te maken, maar toen kocht ik nog eens een La Maison Victor en zag ik de Mitch-sweater staan.



Ik combineerde met zwarte boordstof. De meest voor de hand liggende keuze, ik weet het. Maar waarom het uzelf moeilijk maken als het makkelijk ook gaat.




Toen hij af was, vond ik dat er nog iets miste. Niet dat ik het een saaie trui vond maar er ontbrak nog iets aan. Dus probeerde ik eerst op een restje of het wel ergens op zou lijken.



Ik zigzagde bij een aantal bliksemschichten de omtrek met geel waardoor de trui toch iets extra's kreeg. Natuurlijk kwam dat idee pas bij mij op toen de trui in elkaar zat. Typisch...



Een stoere trui langs de buitenkant, maar streelzacht langs de binnenkant.

woensdag 28 september 2016

Pin #9 - Schortjes

Ik pinde een hele tijd geleden de schorten van Straightgrain. Daarna zag ik ze bij Eva eens passeren als verjaardagcadeau. Maar aangezien er geen jarige in de buurt was die we hiermee konden plezieren, naaide ik er twee voor de kinderen.
Twee, om ruzie te vermijden en omdat ze toch een verschillende maat hebben.

Straightgrain schort detail


Voor Iris voegde ik onderaan 10cm bij en voor Dennis 15cm. Voor de rest deed ik niks speciaals met het patroon. Als iets op zich al goed is, waarom er dan iets aan veranderen.

Aprons for kids

De stof is van in de categorie 'use what you have'. En nu had ik per toeval toch nog een keukenstofje liggen zeker. Die kon perfect voor Iris haar schort.

Schort linten

Voor Dennis kocht ik vorig jaar een coupon met robots bij Something naais. Bij hem heb ik toch nog even gecheckt of hij zo'n stof nog cool genoeg vond voor een schort. Want op zijn leeftijd begint dat toch wat te keren, wat hij wel nog of niet meer tof vindt.

Schort detail zak

Nu mijzelf nog van een schort voorzien en ik kan ook koken... Zonder morsen... Op mijn kleren.

zondag 25 september 2016

Een giraf en een wolf

Is het u ooit al eens overkomen dat je per ongeluk iets maakt dat sprekend lijkt op, ik zeg maar iets, een favoriete knuffel?
Nee, hoor ik u denken.
Mij dus wel.

Zonen09 - Wolf


Ik kocht mooie tricot bij Het Machien nadat ik op haar instagram zo'n mooi schaartje zag blinken. Het was lang geleden dat ik stof kocht (echt!) dus klikte ik een winkelwagentje vol. Want zo'n klein schaartje wou ik ook wel. Slim gezien van Het Machien. Wij mensen/vrouwen zijn soms toch een beetje hebberig he.

Zonen09 - Pyjama


Ik kocht de stof met een pyjama in mijn achterhoofd. De print is er dan ook perfect voor.
Een Wolf werd het. Weer zo'n tof patroon van Zonen09. Het lag hier al veel te lang in mijn kast. Maar beter laat dan nooit.

Pyjama - Zonen09


Ik maakte voor Iris een versie in twee delen. Met de herfst en winter in het vooruitzicht lijkt het mij anders best koud als ze naar het toilet moet met een pyjama uit 1 stuk.

Pyjamabroek - maan en sterren

Pyjamatrui - Wolf

Gecombineerd met zwarte boordstof lijkt dat dan een beetje op een giraf. Maar ze vindt het niet erg hoor. Ze vindt het alleen spijtig dat het nog te warm is voor een pyjama met lange mouwen.
Ik niet. Laat die indian summer nog maar wat duren!

Pyjama - Zonen09

woensdag 21 september 2016

Pin #8 - geldcadeau

Originele manieren om geld te geven, ik blijf ernaar zoeken. Een enveloppe is maar saai, daar is iedereen het met mij eens. Dus deden we het deze keer anders. Ik kocht een kadertje en hamer in de Action en gebruikte dat als verpakking.

Een A4-tje paste er net in dus moest ik zelfs niet knippen. Daarop legde ik het geld en dan het glas (of in dit geval plexiglas denk ik). En dan de kader terug vastmaken.
Om 'het glas' te kunnen breken moest er dan natuurlijk een hamer bij. Ik wou het handvat nog wit spuiten maar daar had ik geen tijd meer voor. Last minute enzo.

Money gift


De foto hierboven is vooral om mijn nieuw fototoestel te leren kennen en wat te spelen met de functies. Een Lumix G7 is het geworden trouwens. Dus dat kan ik ook al van mijn 30 before 30-lijstje schrappen.

zondag 18 september 2016

Twinning met Zonen09

Ik had nog zo gezegd: twinning, daar doe ik niet aan mee.En toch deed ik het. Anders zou ik er niet over beginnen he.
Ik moet eerlijk toegeven, ik ben precies nóg wat trotser om ze zo te zien dan wanneer ze allebei iets zelfgemaakt aanhebben uit verschillende stoffen.

Twining


Ik had eerst een Theo gemaakt, maat 128 in die mooie stickly rockers van Zonen09.
De vorige maat werd te kort om mooi te zijn. En ik had nog stof over. Eerst wou ik voor Dennis nog een kussen maken omdat hij toen helemaal into wandelende takken was. Maar dat ging voorbij. Hij is nog altijd geïnteresseerd in insecten enzo maar de fase van 'het er een hele dag over te hebben' is passé.

Zonen09 - Theo - stickly rockers

Theo- back

Hemd Zonen09

Geen kussen dus. Een kleedje zou ik er nog net uit krijgen. Maar niet met een voorpand uit 1 stuk. En toen viel mijn oog op dat Tinnypatroon waar een versie met colorblocking instaat. Perfect! Dan kon ik dat restje stof volledig opgebruiken.
Ik deed wel niet écht aan colorblocking omdat ik de stof wou opgebruiken maar naaide paspel tussen de verschillende delen. Zwarte, zoals de knopen van de Theo.
Onderaan gebruikte ik zwarte biais die ik langs de binnenkant vastnaaide. Om toch niet teveel te verliezen in lengte.

Tinnydress - stickly rockers

Zoom kleedje

Kleedje met paspel

Bij deze ook de eerste kledingstukken van de herfst- en winterkleren. Hahaha, alsof ik van plan ben een collectie uit te brengen. Nee hoor, absoluut niet. Maar nieuwe seizoenen, nieuwe kledingmaten en dus ook nieuwe kleren naaien.
Zij vinden het niet erg. En ik ook niet!




Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...