donderdag 19 december 2013

A yellow snood (and the winner of the give away)

Omdat we allemaal wat kleur kunnen gebruiken op deze grijze dagen (al viel vandaag heel goed mee), knal zeg, een gele sjaal!

Maandag kocht ik bij Hema een '1 bol, 1 project'  bol wol. Super bulky zoals ze hem noemen. Online is die knalgele kleur voorlopig niet meer te verkrijgen. Andere kleuren zijn er wel nog.
Omdat het wol voor haaknaald 10 is gaat het heel goed vooruit. En nog iets handigs aan die bol, op de binnenkant van de wikkel staan 2 projectjes die je ermee zou kunnen maken (een gebreide ronde sjaal en een gehaakte kussenhoes).


Ik koos voor een ronde sjaal, maar dan een gehaakte.
Heel eenvoudig te doen. Eerst haakt ge een rij lossen tot ge de gewenste breedte hebt. Nadien heb ik stokjes gehaakt tot de bol op was. Om de sjaal te sluiten haakte ik de uiteinden vast aan elkaar met vasten. Ik denk dat ik nog een restje van 20cm ofzo over heb.
Qua zachtheid is hij goedgekeurd, want Dennis en Iris kwamen hun hoofd erop leggen terwijl ik aan het haken was.


Waar iedereen voornamelijk voor komt piepen, is wie de winnaar van de give away wordt. Eerst wil ik zeggen dat ik heel erg verrast was hoeveel reacties er kwamen op de give away. Blijkbaar heeft iedereen nog plaats in zijn stoffenkast.
Vijfenzestig gegadigden op de blog en dertig via facebook. Tof, echt!

De vriend mocht een cijfertje kiezen (aan Dennis heb ik het niet gevraagd, die zegt tegenwoordig toch altijd 61). Nummer 61 wordt het dus niet, de vriend koos voor nummer 72. Oftewel Lies van Liesellove. Proficiat Lies! Als ge uw adres doormailt naar eenhuisindestraat@hotmail.com stuur ik het zo snel mogelijk op.


zondag 8 december 2013

Randomness

Een selectie uit de recentste instagramfoto's. Een beetje vanalles deze keer, zonder rode draad. Omdat het kan. 
De foto's kregen bijna allemaal een filter, vandaar de verschillen.


Wij meisjes, wij delen onze oortjes.

Hoera voor nostalgisch snoep!

Het is maar hoe ge gemakkelijk ligt.

Elke ochtend komt hij of zij even water drinken.

Nog even en ik moet hier niets meer doen. #wishfullthinking


De moeder tekent, de zoon kleurt.

In een burda van 1980 staan precies nog leuke dingen om te maken.

De voorbereidingen der naaibezigheden.
Hier roostert men baby's.
Wie graag vaker meekijkt achter de schermen, volgen kan hier.

donderdag 5 december 2013

De iHoes van Eva Maria

Wie de blog van By Eva Maria kent, weet dat zij pareltjes van onder haar machine tovert. Wie haar blog niet kent, ga zeker eens kijken. Het is de moeite.
Wie de blog dus kent, weet ook dat ze af en toe een handleiding deelt met haar volgers. Waaronder de handleiding om een iPadhoes te maken. De iHoes zoals ze hem gedoopt heeft.


Elk jaar, zo in november denk ik, maak ik een lijst met de cadeau's voor kerst en nieuwjaar. Dit jaar zitten daar een aantal zelfgemaakte dingen bij. Waaronder dus ook een iHoes. Voor die hoes gebruikte ik de handleiding van eerder vermeldde blogster. Heel goed uitgelegd en eigenlijk simpel om te maken. Had ik zelf een iPad gehad, ik had er mij ook één gemaakt. Maar helaas is er in ons huis zo geen 'speelgoed' te bespeuren.




Geen iPad betekent ook geen vulling voor de hoes om foto's te maken. Want met vulling ziet het er toch  echter uit. Een boek was de redding. Vergeten groenten opnieuw ontdekken vervulde een goede daad om gewillig te poseren. Pastte perfect. Ge zou de hoes tegelijk ook kunnen gebruiken als cadeauverpakking bijvoorbeeld.


Deze hoes past perfect (want dat kan als ge het zelf maakt) bij dit.
De stof won ik eens bij haar, de elastiek komt van deze grote stoffenwinkel. Daar helaas alleen te verkrijgen in zwart (wit misschien ook, maar daar ben ik niet zeker van).

dinsdag 3 december 2013

Tijd voor een give away

Ik dacht, laat ik nog eens iets weggeven. Omdat ik het altijd fijn vind om jullie lieve, leuke reacties te lezen.
Dus daarom geef ik weg: een stuk stof van 147 x 184cm en 2 zelfgemaakte magneten.

Meedoen kan door hieronder een reactie achter te laten. Wie zijn kansen wil verdubbelen klikt door naar de facebookpagina en volgt daar de instructies. 



Op mijn verjaardag, 18 december, sluit de give away en dan maak ik de winnaar bekend. Als het goed gaat, hebt ge dan misschien een extra pakje onder de kerstboom.

Wie anoniem reageert laat best een email adres achter zodat ik u kan bereiken. 

maandag 2 december 2013

Ik recykleer #4: Toen de voorkant de achterkant werd

Ik weet het, ik weet het, de recykleerveertiendaagse is eigenlijk al gedaan. Maar dat wilt natuurlijk niet zeggen dat we voor de rest niet mogen recykleren, ah neen.
U had van mij nog te goed wat ik met de rest van het hemd maakte. Dat had ik belooft gezegd.



Het hemd was groot genoeg (en Iris klein genoeg) om er een kleedje uit te krijgen. Ik gebruikte de voorkant als achterkant en andersom. Zo kon ik de knopenpat gebruiken als sluiting en kon ik het voorpand in 1 stuk knippen. Ik gebruikte weer het patroon van Stof voor durf-het-zelvers.




De knopenpat stikte ik iets meer dan een kwart dicht. Het overgebleven stuk was zo even lang als de rits die er normaal in zit.
Van de voorkant van het hemd (nu de achterkant van het kleedje) haalde ik het borstzakje, dat zat in de weg.
Als voering verknipte ik een oud lakentje waar ik nog onder geslapen heb (en mijn 2 zussen, broer en een paar onthaalkinderen ook).


Mijn te recykleren zak is weer wat leger en Iris haar kast weer wat voller. Straks toch, want het kleedje hangt hier nog altijd aan een kast. Maar dat geheel ter zijde.

vrijdag 29 november 2013

2 hemdjes voor 2 broertjes

Het begon bij de stof, denk ik. Uilenstof vind ik niet echt je van het. Echte uilen daarentegen vind ik machtige beesten.
Maar het was de uilenstof die een ex-klasgenote van mij koos om hemdjes voor haar zoontjes uit te laten maken. Ze had haar zoontjes graag eens in hetzelfde gezien, maar omdat ze in de winkel niets vond, riep ze mijn hulp in.



Voor het hemdje van haar oudste zoon kon ik het patroon van de Gingerbread gebruiken. Deze keer maatje 98. Een patroon voor haar jongste telg vond ik bij de droomfbriek.





It sure was a bumpy ride. De Gingerbread ging goed. Tot ik de knoopsgaten wou open maken. Ondanks mijn speldje ben ik met mijn tornmesje doorgeschoten. Aaaargh! Man, ik was er een paar uur niet goed van.
Gelukkig kon ik het oplossen met een kleine zigzag én doorschijnend garen. Bedankt Eva voor de tip.

Het kleinste hemdje had ook veel voeten in de aarde. Maar uiteindelijk, na vele mooie momenten met mijn tornmesje, was dat hemdje ook klaar. Oef!



Ik denk dat ik die hemdjes maar even gerust laat. Wij komen precies niet overeen op dit moment.

woensdag 27 november 2013

Vlaamsche bloggers wanted!

Ge kent dat waarschijnlijk wel, dat gevoel wanneer ge al een tijdje een blog volgt. Het gevoel van 'goh, daar zou ik in 't echt ook wel een klapke mee willen doen'. Wilt ge bijvoorbeeld eens checken of ik echt ook übercool ben (ja, duh! Hahaha...)?
Wel, dan is hier uw kans.

Soetmin organiseert een Blogameetup! Hoera!
Hebt ge er zin in? Vul dan via onderstaande link in wanneer ge er zou kunnen bij zijn.
http://doodle.com/i939kfyd93cyxkdz

Meeting people: Quotes and sayings

Ik zou zeggen, invullen maar. And spread the word!

dinsdag 26 november 2013

Ik recykleer #3: Van hemdsmouwen naar beertjes

Als ik op rope skipping training kindjes heb die voor de eerste keer in een touw springen dat door 2 anderen wordt gedraaid (ook wel 'single dutch' genoemd, broertje van 'double dutch' waar dan met 2 touwen wordt gedraaid) hoor ik hen soms tegen elkaar fluisteren:  'hee, da's zoals beertje beertje'. De volledige tekst daarvan kunt ge hier lezen. Het is dan altijd (elk jaar opnieuw) zo plezant om te zien dat de meeste kindjes na 1 training in double dutch kunnen springen.

En met dat Beertje beertje zijn we beland bij mijn derde recykleerprojectje van deze recykleerveertiendaagse.
Mijn moeder zette hier een goeie week geleden een grote doos kleren af. In die doos zaten 2 grote mannenhemden. Van één van die hemden knipte ik de mouwen af. De perfecte grootte om uit elke mouw een beertje te maken.


Niet zo moeilijk. Eerst de ogen, neus en het strikje erop naaien. Averechtse kanten tegen elkaar naaien. Alles keren, vulling erin en het keergat dichtnaaien.
Het was mijn eerste keer dat ik ogen en een neusje naaide en ik vind het nog wel meevallen.



Toen ik ze aan het maken was, twijfelde ik tussen gesloten oogjes of knoopjes. Na een vraagje op instagram bleek dat beide mogelijkheden leuk waren. Dus kreeg elk beertje een ander gezicht.
Achteraf gezien ben ik meer fan van het beertje met de gesloten oogjes.



Wat ik met de rest van dat hemd fabriceer, ziet ge hier in de loop van de week passeren.

woensdag 20 november 2013

Ik recykleer #2: Rokje wordt kleedje

In augustus staan wij (mijn zussen en ik) altijd op de rommelmarkt bij ons in 't stad. Dit jaar kregen we versterking van onze twee nichten. Zij hadden vooral kleren bij. En omdat tweedehands kleren wel mogen dit jaar ging ik eens neuzen in de dingen die zij mee hadden. Ge weet maar nooit.




Ik vond er een trui en een rokje. De trui was voor mijzelf, maar met het rokje had ik andere plannen. Zodra ik het zag, wist ik het 'dat wordt een kleedje voor Iris'. Ge kunt dat zo hebben soms (ik toch), dat er ineens baf een idee in uw hoofd zit. En dan probeert ge dat in praktijk om te zetten.



Deze keer ging dat heel vlot. Het rokje was gesmockt, dus ik moest geen rits of knopen toevoegen. Een beetje meten, met de overlock een stuk eraf doen en bandjes aanzetten en het rokje was een kleedje. Voor de bandjes kon ik de lintjes waarmee ge het normaal gezien aan de kapstok hangt hergebruiken.


End of story, mijn nicht was blij met haar extra zakcentje en Iris is blij met een extra kleedje in haar kast. Iedereen content!

zondag 17 november 2013

Ik recykleer #1: Think twice rokje

Een paar maanden geleden stapte ik voor de eerste keer binnen bij Think Twice in Gent. Voor mensen die de winkel niet kennen, het is een winkel die tweedehands kleding een tweede leven geeft. Naast dagdagelijkse dingen vind ge er ook vintage kledingstukken en accessoires.



Na een tijdje in de rekken geneusd te hebben, kocht ik een rok waar ik potentieel in zag. De rok deed mij denken aan een flamencorok. Maar ik zag er meer in dan dat.



Ik haalde het gefronsde stuk eraf en zoomde het rokje om. Meer moest ik niet doen. De rok was ook zelfgemaakt, dat was te zien aan de afwerking langs de binnenkant.



Dus na een avondje werk had ik niet alleen een nieuw rokje, maar ook nog eens stof van 215 op 35cm. Daar kan ik nog wel iets mee.
De trui is ook (een soort van) gerecykleerd. Het was eerst een langer soort kleedje waar ik dan een stuk afdeed zodat ik het als trui kan dragen. Een trui wordt hier vaker gedragen als een kleedje, vandaar.


En hiermee is de recykleerveertiendaagse begonnen.  Dus duik in uw kasten en kijk of ge aan iets nog een tweede leven kunt geven.

woensdag 13 november 2013

I now present you Hubert and Mildred

Gelieve bij onderstaande tekstballonnetjes te denken. Na een test waren ze niet goed leesbaar.


Hubert: Zeg Mildred, waar staan wij op de wachten?
Mildred: Ha Hubert, op de bus.


Hubert: Maar nee, waar staan wij OP te wachten?
Mildred: Aah, op zakdoekdooshoezen Hubert. Dat spreekt voor zich.


Hubert: Ach zo, zakdoekdooshoezen...
Mildred: Ge hebt ondertussen uw koffertje gehaald zie ik.Wat zit daar in?


Hubert: De namen van diegenen die een kaartenpakketje mogen verwachten.
Mildred: Ach zo... ach zo... Vertel! Ge maakt mij zowaar benieuwd!


Hubert: Dat zijn Gerhildemaakt, Mamadammeke, Marianne haakt en naait. And last but not least Elke Jansen.
Mildred: Als ik mij niet vergis Hubert, mogen zijn hun adres mailen naar eenhuisindestraat@hotmail.com.


Voor meer Hubert en Mildred, stay tuned.

zondag 3 november 2013

Pastel ripple blanket

Maanden geleden begon ik eraan. Het zou een deken worden voor ons. Om over ons te leggen terwijl we naar tv keken of een boek lazen. Als extra comfort. Maar terwijl ik bezig was, voelde het niet goed. Het waren niet echt onze kleuren en de maat was eigenlijk toch niet goed.

Dus haalde ik het deken uit elkaar, rolde de wol terug op en begon opnieuw. Aan een kleinere versie, voor een kleiner mensje.




Het werd een dekentje van ongeveer 70 op 90 cm volgens de ripple stitch. Ik gebruikte hiervoor het patroon van Le monde de sucrette.

In de laatste Mollie makes zag ik kussens in een soortgelijke steek. Net iets anders dan degene die ik gebruikte voor dit dekentje. Dus ik denk dat ik die ook maar eens ga uittesten.



Vergeet niet dat hier deze avond een kleine give away afloopt. Wie nog kans wil maken op een pakketje kaarten haast zich als de wiedeweerga naar hier.

woensdag 30 oktober 2013

Jacobbroek met appeltjes

Wanneer het winderig en kouder wordt, kijk ik de kasten van Dennis en Iris na om te zien wat er tekort is aan kleren voor het volgende seizoen. Bij Iris waren dat broeken, een stuk of twee. De eerste passeerde hier een kleine maand geleden. En nu mag nummer twee zijn intrede doen.

Ik was van plan om een Jacobbroek te maken. Omdat die pas vanaf maat 92 begint, twijfelde ik toch even. Mevrouw Iris meet namelijk 'nog maar' 86cm dus broeken in maat 92 zijn meestal en te lang en te breed. Ze zijn ook meestal voorzien op pamperkontjes. Waardoor die broeken te groot lijken wanneer daar een kind inzit dat geen pamper meer draagt. Zoals Iris dus.



Dus ik mat het hele kind en riskeerde het om de broek te maken. Was ze te groot, kon ze er nog altijd in groeien. Ik kortte ze 3 cm in en na een pasbeurt was de broek goedgekeurd. Ze pastte. Hoera!

Da's een toffe, die Iris.

Het was de eerste keer dat ik de broek alleen maakte, zonder back-up en zonder haar gesofisticeerde machine. De koudwatervrees was nergens voor nodig. Mijn Toyotaake deed wat hij moest doen en er was een happy end.



De blauwe stof is gabardine (maar ik weet niet meer waar ik hem bestelde, mijn excuses). Achteraf vind ik hem toch net iets te dun voor een broek die vooral in de koudere maanden gedragen zal worden. Dan doen we er, in ijzige tijden, maar een kousenbroek onder aan.
De appeltjes zijn een overschotje van deze tas die ik kocht bij Vanmarieke.


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...