woensdag 30 oktober 2013

Jacobbroek met appeltjes

Wanneer het winderig en kouder wordt, kijk ik de kasten van Dennis en Iris na om te zien wat er tekort is aan kleren voor het volgende seizoen. Bij Iris waren dat broeken, een stuk of twee. De eerste passeerde hier een kleine maand geleden. En nu mag nummer twee zijn intrede doen.

Ik was van plan om een Jacobbroek te maken. Omdat die pas vanaf maat 92 begint, twijfelde ik toch even. Mevrouw Iris meet namelijk 'nog maar' 86cm dus broeken in maat 92 zijn meestal en te lang en te breed. Ze zijn ook meestal voorzien op pamperkontjes. Waardoor die broeken te groot lijken wanneer daar een kind inzit dat geen pamper meer draagt. Zoals Iris dus.



Dus ik mat het hele kind en riskeerde het om de broek te maken. Was ze te groot, kon ze er nog altijd in groeien. Ik kortte ze 3 cm in en na een pasbeurt was de broek goedgekeurd. Ze pastte. Hoera!

Da's een toffe, die Iris.

Het was de eerste keer dat ik de broek alleen maakte, zonder back-up en zonder haar gesofisticeerde machine. De koudwatervrees was nergens voor nodig. Mijn Toyotaake deed wat hij moest doen en er was een happy end.



De blauwe stof is gabardine (maar ik weet niet meer waar ik hem bestelde, mijn excuses). Achteraf vind ik hem toch net iets te dun voor een broek die vooral in de koudere maanden gedragen zal worden. Dan doen we er, in ijzige tijden, maar een kousenbroek onder aan.
De appeltjes zijn een overschotje van deze tas die ik kocht bij Vanmarieke.


maandag 28 oktober 2013

Thrifted and a little give away

Als het oud/retro/vintage is maar ge krijgt het, is dat dan ook thrifted? Voor mij wel. Het zijn alleszins dingen die ik ga koesteren.
Het mooie poppetje bijvoorbeeld. Mijn meter vond iets voor mij, in haar eigen kasten. Ik stuur haar niet rond om te gaan kringwinkelen, nee nee. Zij heeft schatten in haar huis. Elke keer dat ik daar kom, ga ik wel met iets naar huis. Koekjes ofzo.


Als iemand toevallig meer informatie over het meisje met de bloemen weet, ik hoor het graag. Ik ben benieuwd naar de achtergrondinformatie.

Mijn moeder was onlangs ook aan het opruimen en vond een tasje dat ze vroeger zelf gemaakt had. In echt leder. Zij kreeg 'lederbewerking' op school. How cool is that.
En nu is het voor mij. Om later door te geven aan Iris ofo.


Ik vond ook een heel pak onbeschreven (post)kaarten. Meer dan ik eigenlijk zou gebruiken. Dus daarom geef ik 4 pakketjes van 5 kaarten weg. Aan u.
Het enige wat ge moet doen is in uw reactie vermelden of ge al dan niet geïnteresseerd bent. Tot en met zondag kunt ge meedingen naar een pakketje kaarten.


donderdag 24 oktober 2013

A room with a View

Het voorlopig mooiste deel van onze zolder is het uitzicht. Het uitzicht langs het achterraam. De kant waar de zon opkomt. Een ideaal raam voor de wolkenclub, me dunkt.
Maar om gemakkelijk door dat raam te kunnen kijken, moet ik op dit moment op een trapladdertje staan. Zó handig! Dus wanneer de zolder verder wordt ingericht, moeten we daar een oplossing voor vinden. Ik dacht aan een verhoogje langs die kant van de kamer.




De foto's zijn juist na de afwerking van het dak genomen. Ondertussen zijn we al begonnen met opruimen. Kwestie van met een schone lei te kunnen beginnen. 




Voor de rest hebt ik wel al iets in mijn hoofd, maar er ligt nog niets vast. Ik ga het voorlopig nog niet met u delen, want dan word ge er door beïnvloed als ge hieronder tips en ideeën achterlaat. Dus hebt ge een interessant pinterestbord daarover, vertel! Zijn er interieurboeken of -tijdschriften die ge mij zou aanraden, vertel! Hebt ge zelf een keigoed idee, vertel!

zondag 20 oktober 2013

Randomness: on the table

Op Instagram zet ik vaak foto's die ik trek op onze keukentafel. Want daar zijn we het meest. Dus daarom deze keer een reeksje over wat hier zoal over tafel passeert.

Daar wordt elke week taart gegeten die mijn moeder haar vriend of mijn zus op de avondschool maakt. Deze week zwartewoudtaart. De taart die mijn zus maakte, kunt ge gaan bewonderen op haar blog. Bewonderen, want ik denk niet dat er nog over is.

Daar worden brieven naar mijn pennenvriendin te wachten gelegd voor ze op de post gaan.

Daar wordt gescrabbeld met de vriend. Het eerste spel heb ik met een verschil van 40 punten verloren. Maar wij spelen tot 1000 punten dus de strijd is nog niet gestreden.

Daar worden lijstjes gemaakt. Meestal met wat ik op huishoudelijk vlak nog moet doen, maar deze keer wat ik nog ga maken. Ik zal mij de volgende paar weken niet vervelen, denk ik zo.

Daar wordt genaaid en dus aan het lijstje begonnen. Een jacob voor de juffrouw wordt u de volgende dagen nog geshowd door juffrouw zelf.

Daar worden boekentassen klaargemaakt. En foliekes in de boekentassen gestoken.

En last but nog least, daar lagen vrijdag mijn nieuwe labeltjes te pronken. Content dat ik ben, content!


maandag 14 oktober 2013

Dertig

Dertig worden lijkt voor veel mensen iets moeilijks, terwijl ge toch elke dag een dag ouder wordt. Zo was er de vriendin van Iris haar peter die haar dertigste verjaardag niet wou vieren, ze sprak zelfs over een koffietafel. Tssss...

Maar dat was buiten haar vriend gerekend. Hij ging haar vrijdag halen na haar werk en propte afgelopen weekend vol leuke activiteiten. Eén daarvan was een verrassingsfeest voor de familie, waar wij ook bij gerekend werden (tof!). Dus zaten wij gisteren namiddag allemaal muisstil te wachten tot ze nietsvermoedend haar eigen living zou binnenstappen.
De sfeer was tof en het eten was lekker, meer moet dat niet zijn.


En omdat bij verjaardagen cadeau's horen, maakte ik de Syriëtas nog eens, nu het nog vers in mijn hoofd zat. De vorige werd goed ontvangen, dus zou dat nu ook wel zijn.
Het werd deze keer een minder opvallende versie, maar daarom niet minder mooi. Uiteraard niet.
Mooie gabardine van hier gecombineerd met een zwart met witte bloemetjesstof waarvan ik niet meer weet waar ik ze kocht.


Samen met tekeningen van de kroost en een boekenbon werd de tas in ontvangst genomen. En geshowd aan alle gasten. Mijn ego was weer content.

De jarige zei achteraf dat ze nu al uitkeek naar haar veertigste verjaardag. Haar vriend zal dan wel een tandje mogen bijsteken, wil hij dit overtreffen.

woensdag 9 oktober 2013

Randomness: kids edition

Soms twijfel ik om hier enkel nog te posten over naaien en andere hobbydingen. Maar na een paar dagen denk ik dan om te blijven doen hoe ik bezig ben. Zo hoop ik met mijn randomnessposts (geen echt woord volgens mij) een lach op iemand zijn gezicht te laten verschijnen en een zware dag wat minder zwaar te maken. Want humor is belangrijk. Hier in huis ook. Mijn meter zegt altijd 'Een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd'. En meters hebben gelijk.

Verbouwen, da's plezant. Voor kinderen toch. Zo ondervond Dennis dat cement ook spat als ge daar met een schop op mept. Alleen het stuk waar zijn gezicht en zijn kleren vol hingen, vond hij minder plezant.

Het is ook heel plezant om met regenwater uit een tijdelijke regenpijp te spelen en moeders ramen daar mee te wassen. 

Diezelfde kinderen zijn dan wel nog zo goedgelovig om het spelletje 'wie het langst blijft liggen, krijgt een verrassing' te spelen. Die verrassing is dan meestal een knuffel, ge moet het uzelf gemakkelijk maken.

Ze hebben alleen nog wat werk met hun namen. Als ge ze zo 's morgens om 7u vindt, zegt dat genoeg.

Dennis is nu oud genoeg om al eens een deftig spel mee te spelen. Ik ben dan wel het soort ouder dat mijn kind niet laat winnen. Ze moeten maar leren dat verliezen er ook bij hoort. Als we memory spelen, ben ik dan de verliezer. Ieder zijn toer.

Die Iris is dan weer oud genoeg om dingen te proberen die in de categorie 'daar staat mijn hart toch efkes van stil' thuishoren.

En oud genoeg om een soes (die opa op de avondschool maakte) zonder handen op te eten.

En hierbij wil ik dan onze wateraansluiting, bad en wasmachine bedanken voor hun trouwe dienst in zo'n situaties. Dank!

vrijdag 4 oktober 2013

De rode Cinnamon-salopette

Meisjes en vrouwen hebben op vestimentair vlak eigenlijk wel dikke chance. Doe een jongen maar eens een rokje aan zonder dat hij of gij (de ouder dus) scheef bekeken wordt. Het andere geslacht is gezegend met de 'toestemming' om zowel kleedjes, rokjes als broeken te dragen.



Daarom dat ik, terwijl ik Homemade Mini Couture, dacht 'die Cinnamon zou ook nog voor Iris gaan'. Het kind is nog zo klein dat er geen vrouwelijke vormen zichtbaar zijn. Meisjes van die leeftijd hebben dezelfde lichaamsbouw als hun mannelijke vriendjes.

Een Cinnamon werd het dus. Na een dubbelcheck op instagram of zo'n salopette ook wel kon voor kleine meisjes begon ik eraan.



Ik gebruikte mijn laatste rode gabardine en de paddenstoelenstof van bij Stoffen van Leuven. Alleen zag ik te laat dat de paddenstoel op het zakje niet in het midden stond. Direct in het boek geschreven dat ik daar de volgende keer op moet letten. Ik weet het, details details...
De knopen komen van Koekepeertje.


Nu haar alleen nog wijsmaken dat ge daar best nog iets onder draagt. Tsss, peuters...

dinsdag 1 oktober 2013

Voor een toffe tante

Eigenlijk zou er zoiets moeten ingevoerd worden als een nationale Tante- of Nonkeldag. Want er is moeder- en vaderdag en meters en peters worden gevierd met nieuwjaar. Terwijl ge ook een tante of nonkel kunt hebben die veel voor u betekent (heeft).
Zoals daar is, mijn Antilleke. Ze noemt zo niet echt, duh. Het komt van tante Hilde, dat werd dan tante Hildeke en dan ineens 'hee, Antilleke!'. En zo geschiedde.

Maar langs de andere kant zou zo'n nieuwe vier-uw-familieliddag misschien weer leiden tot hypocriete bezoekjes 'omdat het moet of hoort'. Dus laten we ze gewoon maar eens verrassen, op een dag naar keuze. Vandaag bijvoorbeeld.




Antilleke verdient dus eens iets. Niet alleen omdat ze een übertoffe tante is, ook omdat ze een paar weken geleden een ongeluk gehad heeft met haar fiets waardoor haar schouder ontwricht was.
Dus maakte ik voor haar de Syriëtas. Een heel aangenaam patroon om mee te werken, vond ik. Alleen zijn er nog een paar dingen in mijn uitvoering die beter kunnen.
Da's eigenlijk wel iets raar. Toen ik net begon te naaien, stak het allemaal zo nauw niet. Een beetje scheef gestikt maakte voor mij niet uit. Maar nu ik al wat langer bezig ben, is er altijd wel iets dat beter zou kunnen volgende keer.




Voor de buitenkant gebruikte ik gabardine van bij Stoffen van Leuven. En voor de voering nam ik een mooie stof van bij Onlinestoffen. Die laatste gebruikte ik ook al eens voor een ander cadeau.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...