dinsdag 27 november 2012

Randomness

Randomness, ik hou ervan. Zij ook. Een allegaartje (om het woord eens te gebruiken) aan foto's.

Hier zit ook een wolkenfan.

Geen commentaar...


Mevrouw kreeg het fototoestel niet en ja, dan zet ze haar fake-weengezicht op.


Ontmantel eens een kussensloop.


Merk op: dit zijn Dennis zijn kousen en niet zijn benen.



Mezenbollen, niet alleen goed voor mezen.


Tweemanshobbyclub.


Wacht maar Dennis, als ze kan praten. Ze zal zich zo niet meer laten doen.

vrijdag 23 november 2012

Spijt ende vlijt

In mijn tienerjaren hield ik al van knutselen. Ik wou eerst zelfs kleuterjuf worden. In mijn kleerkast stond dan ook een grote doos met knutselmateriaal. Verschillende ponsen, kartelscharen,... 
Er stond ook ergens op mijn kamer een potje met allemaal kleine dingetjes die ik ergens gekregen, gevonden of gekocht had. 
Onze ouders stuurden ons ook naar de tekenacademie, willen of niet. Gelukkig vonden we het plezant en gingen we (meestal) met veel plezier. We hebben daar nog zelf gedrukt, met zo'n groot vel waar ge eerst uit moest gutsen en dan inkt over rollen, door een soort pers halen en afdrukken. Spannend hoor toen.

Maar ja, dan gaat ge samenwonen en begint het inpakken. En weggooien.
Mijn kamer werd opgeruimd (door mijzelve uiteraard) en de meeste knutseldingen gaf ik weg. Ik had nooit gedacht dat ik nu weer helemaal into knutselen en frutselen zou zijn. Nu ben ik genoodzaakt alles weer opnieuw te kopen (stelen doen we niet hè) en heb ik veel spijt dat ik dat allemaal heb weggedaan. Mijn moeder zei het zelfs tegen mij. En als moeders iets zeggen hebben ze meestal altijd gelijk.

Dat terzijde. Ik ging het ook nog hebben over vlijt. Volgens wikipedia mag ik het zelfs huisvlijt noemen. 
Met huisvlijt worden praktische en/of decoratieve werken aangeduid, die zijn gemaakt door mensen die geen scholing daarin hadden maar, vaak voor eigen gebruik, voorwerpen voor alledaags gebruik vervaardigden of beschilderden.

Decoratieve werken: check, geen scholing: check, voorwerpen voor alledaags gebruik: check. Huisvlijt it is!
Van een niet-meer-compleet ganzenbord maakte ik magneten. Daarvoor mepte ik eerst onze simpele magneten kapot zodat ik aan de magneet zelf kon. En dan werd er gelijmd.
Ik fabriceerde een prototype wolkenbroche. Een prototype, want ik ben er nog niet content van. 
De rolletjes masking tape werden nog een bovengehaald om er theelichtjes mee te pimpen.
En een paar gehaakte slingers.

Zo'n kleine dingetjes komen altijd wel van pas als cadeautje. Zeker met de feesten in aantocht. 







dinsdag 20 november 2012

zondag 18 november 2012

Ain't no mountain high enough...

Gaan wandelen doen wij eigenlijk veel te weinig. We doen dat nochtans graag. Maar deze middag trokken we onze jassen aan en gingen op pad. 

Op het maïsveld achter ons huis vond Dennis iets. Volgens hem de staart van een paard. Een stuk touw dus.


Maar dan, hét hoogtepunt (letterlijk en figuurlijk) van de tocht. Wat is er nu plezanter dan een hele grote berg zand langs de kant van de weg te vinden. Ik had echt spijt dat ik mijn botten niet aanhad. Ik zou mij ook geamuseerd hebben.



Gelukkig had Iris haar peter zijn wandelschoenen aan zodat zij ook op de berg kon. Want als haar broer dat mag, wilt ze dat ook hè. Hoe zoudt ge zelf zijn.






Hebben jullie ook zo genoten van deze mooie zondag? Weer opgeladen voor de week?
Wij wel hoor!

vrijdag 16 november 2012

De schatkist

Tweedehandskoopjes kunt ge niet alleen doen op rommelmarkten of in kringloopwinkels. Nee nee, er zijn ook zoekertjessites die echte schatten verbergen. Maar ge moet goed zoeken. En geduld hebben. Zoals het een goede schattenzoeker betaamt.

Ik zocht. Ik vond. Ik mailde. Ik betaalde.
Ik wachtte. Ik haalde af.
Ik zette een teaser op facebook.

Ik zag een zoekertje staan van een 'volle naaidoos'. Aan de foto's te zien, zaten daar toch wel wat dingen in die mijn hartje konden bekoren. 
Gisteren kwam het pakket toe en kon het graven in de naaidoos beginnen. 

Véél garen. En zelfs van die houten klosjes. 



Véél knopen. Ik ben ze beginnen tellen en ben bij 200 gestopt. En dan was de bodem nog niet in zicht.


Een kleine greep uit het aanbod.


Geen knopen, maar wel leuk om zo'n dingen ertussen te vinden.


10 ritsen, een vingerhoedjes, een kantje, wat bandjes, een oude schaar en naalden zaten er ook in, maar die waren niet zo fotogeniek.

Helaas is de naaidoos kapot gegaan of ze was al kapot, dat kan ook. Maar het was mij toch meer om de inhoud te doen.


Dus als ge tijd en geduld hebt, neem ook eens een kijkje op een zoekertjessite. Het is wel niet zo leuk als rondwandelen op een rommelmarkt. Maar toch, het gevoel als je iets tof vindt voor een goed prijsje blijft hetzelfde hoor. 

woensdag 14 november 2012

Recept voor een beetje rust

Men neme een groot vel hergebruikt inpakpapier. 
Men voege daarbij 1 kind.
Men menge het geheel met stiften, stempels en stickers.
Men hebbe 30 minuten rust tijd om te strijken.





'Ma mama, stop nu eens met foto's te trekken.'
Ha, ik heb u toch. Muhahaha...


vrijdag 9 november 2012

Papier hier

Zelf enveloppen, ik blijf dat plezant vinden. En als de tekeningen dan nog eens mooi uitkomen, ben ik helemaal content.

Mijn schaar in kinderboeken zetten, daar heb ik wat meer moeite mee. Ik heb een zwak voor oude kinderboeken. In de kringloopwinkel of op een rommelmarkt neem ik er altijd minstens één mee. 



Dit waren boekjes van ons thuis vroeger. Het waren 4 boekjes, telkens over 1 seizoen. Het verhaal was niet goed, vreemd woordgebruik vond ik. Maar als enveloppen krijgen ze van mij nog een kans.



Mijn verjaardag komt ook stilaan dichterbij en als ge een feestje geeft, is het toch veel leuker als er wat volk komt. Dus maakte ik uitnodigingen. Het idee vond ik op pinterest.


Als er fouten in mijn Engels staan, niet op letten. Ze zullen het wel begrijpen zekerst.


woensdag 7 november 2012

Schatten?

Voor de ene is het rommel. Voor de vinder zelf zijn het schatten. 
Sinds een paar weken heeft Dennis af en toe iets in zijn zak zitten dat hij gevonden heeft. Iets wat voor hem belangrijk genoeg was om zich voor te bukken en het op te rapen. 

Ik weet niet of het iets typisch voor jongens is, dat verzamelen. Dames met 'afval' verzamelende dochters, laat u horen.

Meestal is het gevonden voorwerp gekoppeld aan de zin: mama, ik heb dit gevonden voor u.

Dat vinden gebeurt op de gekste plaatsen. Kijkt ge mee?




Voorlopig zit alles nog gewoon in een plastic potje, zijn 'schatkistje'. Bij gebrek aan beter.


Maar als ik eens een grote pot vind in de kringloopwinkel of in iemands kast, dan stop ik ze daarin. Net zoals ik in de Flow zag.
En nu ik de foto zie staan, zie ik dat er een meisjesnaam opstaat. Die doen dat dus ook.


Maar vertel mij vooral of uw kinders dat ook doen. En wat voor dingen ze vinden. Ik ben nogal curieus van aard (maar zijn we dat allemaal niet een beetje, geef maar toe).

Btw, hier zitten we ook. Liken die handel!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...