woensdag 30 mei 2012

Sightseeing: de moestuin

In onze moestuin gaat het goed. Ik vind het leuk om de dingen die ik gezaaid of die ik geplant heb te zien groeien. En ik kan niet wachten om ervan te eten.
Ik leid u even rond.

Helemaal links is het perk voor de bonen. Maar waarom staan hier dan venkels, vraagt ge u misschien af. Het zit zo, mijn moeder kwam hier eens toe met 6 venkelplantjes en ik had (bij de knolgewassen) maar plaats voorzien voor 3 venkels. Ik heb ze dan naast de bonen geplant, want daar was nog plaats. En ze groeien daar ook goed, vind ge niet?
Die bonen heb ik dit weekend opnieuw gezaaid. De vorige kwamen niet uit door te nat weer. Achter de venkels ziet ge de constructie voor de bonen. Ik gebruik dit jaar een rozenboog. Een experiment, want na het in elkaar zetten weet ik niet of het wel stevig genoeg is. We zullen zien.


Van de 3 venkelplantjes die op hun plaats stonden, is er 1 overlevende. De andere zijn opgegeten door slakken of zo. Op hun plaats heb ik dan pastinaak gezaaid, in het verlengde van het stokje.

Naast het venkel-pastinaakrijtje zaaide ik nog 2 rijen wortelen, hun naam ben ik even vergeten.
De wortelen hun buren zijn 2 rijtjes zaai-ajuien. Die doen dat goed daar.

Naast de zaai-ajuinen zaaide ik nog 2 rijtjes wortelen, een andere soort wiens naam ik ook vergeten ben. Ik heb het wel opgeschreven in mijn schriftje, kwestie van nadien te weten of we ze lekker vonden of niet hè.
Daarnaast plant-ajuinen.

Een veldje verder groeit de komkommer en courgette.


Het veldje daarnaast kronkelen de radijsjes naast de kropsla. Volgens onze buurman houden de radijsjes (bepaalde) insecten weg van de sla.

Daarnaast 2 rijtjes prei en lollo verto.

Naast de lollo verto begint de snijsla te schieten. Die moest ik opnieuw zaaien want mijn eerste zaad was over datum. Ik had het toch nog gezaaid, maar helaas pindakaas. Geen succes.

Op het laatste veld staat een braaf, recht rijtje radijsjes.

Spruitjes ernaast. Het is een zelfopgekweekt plantje, daarom ziet het er niet echt uit. Maar het groeit en da's het belangrijkste.

Een miezerig rode kool plantje, ook eigen kweek. Mijn moeder zei dat het moeilijk was om kolen zelf op te kweken, maar ik hou vol en de plantjes ook. En terwijl ik de foto trok, zag ik daar een niet welkome gast. Die werd voer voor de kippen. Bye bye!

Er staan ook nog 4 boerenkolen, maar die staan niet op de foto.

In onze kelder vond ik nog wat zaad van 2006 dat ik uit een pompoen gehaald had en gedroogd had. Ik had ze al opgegeven, maar ze laten zich niet kennen. Nu alleen nog een plaats(je) voor vinden.

En een peperplantje heb ik ook gekocht. Het is daar precies goed vertoeven.

Ik wil nog even zeggen dat ik helaas niet kan reageren op al jullie blogs, ik heb mijn computertijd beperkt zodat ik goed kan studeren (of goede pogingen-tot kan doen). Ik lees de meeste berichtjes wel snel, maar reageren zal zijn voor rustigere tijden. En laten die er maar snel zijn. 

donderdag 24 mei 2012

Blokken

En nee, jammer genoeg niet het soort waar je een toren mee bouwt, maar het soort waar je bladzijden aan leerstof in uw hoofd moet krijgen.

In mijn hoofd is het nu weer alle hens aan dek want midden juni heb ik weer examens af te leggen.
14 juni: demografie (van het eerste jaar nog)
18 juni: kwaliteitszorg, sociale zekerheid en gezinsfiscaliteit en vermogensrecht (van het derde jaar)
19 juni: familierecht (van het tweede jaar)

3 dagen. 5 vakken. 2,337 kg leerstof.

Maar ik ga ervoor!
Met steun van de boer en de boerin.



zondag 20 mei 2012

Eentje

Vorige week ging ik onze kippen eten geven en hoorde ik gepiep in hun hok. Dus ben ik dolenthousiast binnen gaan verkondigen dat we een kuikentje hadden.


Het eerste kuikentje was geboren. Een witte kip en een zwarte haan zorgen dus voor een zwart-wit kuiken.

Het is wel raar dat het kuiken de kip, die het ei heeft uitgebroed als moeder ziet, terwijl het ei volgens mij van een andere kip kwam.

Het is lief om het kuikentje zo achter zijn of haar moeder te zien trippelen. En de moeder, ja da's een moeder hè. Iedereen die te dicht bij haar kleintje komt, heeft het geweten.

Er liggen nu nog 13 eieren in het nest. Ik ben benieuwd hoeveel daarvan nog gaan uitkomen.

Den uitslag

Omdat de onschuldige kinderhand bij zijn oma gaan logeren is, liet ik random.org beslissen.

Voor het eerste mutsje waren er 7 kandidaten en daaruit koos hij nummer 4 en dat is Villa speelmama.

Voor het tweede mutsje waren er 4 kandidaten. Ik zette de dames voor wie het niet uitmaakte hier ook bij. Daaruit werd Mimi gekozen.

Proficiat! 

Mimi, van jou heb ik het adres. Villa Speelmama, mail je je adres door naar eenhuisindestraat@hotmail.com? En dan stuur ik de mutsjes zo snel mogelijk op. 
Welkom trouwens aan de nieuwe volgers!

vrijdag 18 mei 2012

Pennevrienden

In onze snel-snelmaatschappij vergeten we soms hoe het vroeger was, zonder gsm, zonder internet, altijd en overal beschikbaar te zijn. Voor dat tijdperk waren we enkel thuis bereikbaar en als we iemand wilden bereiken die wat verder weg woonde, schreven we een brief.
Weet u dat nog? Op papier in plaats van op een scherm. Met een balpen in plaats van een toetsenbord. Met de post in plaats van via internet.
Wel, daar wou ik wat naar terug. Dus sinds kort heb ik 3 pennevriendinnen.

Ik geniet ervan om de brievenbus open te doen en een leuke brief te zien zitten. Ik geniet ervan om op een rustig moment die brief te lezen en verhalen van anderen te ontdekken. Ik geniet ervan om op mijn gemak een brief te schrijven. En ik geniet er ook van om die brieven in leuke, mooie enveloppen te doen.

Daar heb ik deze namiddag weer een voorraadje gemaakt.




Jullie weten, net zo goed als ik, hoe leuk het is post te krijgen die ook nog eens leuk verpakt is hè.

donderdag 17 mei 2012

Herinnering give away

Mag ik jullie er even aan herinneren dat mij give away nu zaterdag afloopt.
Voor elk mutsje zijn nog maar 2 kanshebbers. Er is dus veel kans dat je wint.

Laat hier een reacties achter, wordt volger en waag je kans!


Veel geluk!

woensdag 16 mei 2012

Pesten

Dit tekstje, dat ik op facebook zag passeren, wou ik jullie niet onthouden.

Een onderwijzeres in New York onderwees haar klas over de gevolgen van pesten. Ze gaf hen de volgende opdracht. Ze gaf alle kinderen in de klas een stuk papier en zei hen het te verfomfaaien, het te verkreukelen, er een prop van te maken, het op de grond te gooien en er op te stampen. Kortom er echt een puinhoop van te maken, maar het niet te verscheuren. De kinderen vonden dat wel een leuke opdracht en deden hun best het blad zo veel mogelijk te verkreukelen. Toen kregen ze de opdracht om het papier voorzichtig weer open te vouwen, zodat het niet scheurde en het weer glad te strijken. Ze liet hen zien hoe vol littekens en vuil het papier was geworden. Toen zei ze de de klas dat ze het papier moesten zeggen dat het hen speet dat ze het zo verkreukeld hadden. Maar hoe vaak ze ook zeiden dat het hen speet en hoe ze hun best ook deden om de kreukels weer uit het papier te halen, het lukte hen niet om het blad in de vorige gladde staat terug te krijgen. Ze wees haar leerlingen op alle littekens die ze achterlieten. En dat die littekens nooit meer zullen verdwijnen, hoe hard ze ook probeerden ze te repareren. Dat is wat er gebeurt als een kind een ander kind pest. Je kan zeggen dat het je spijt, je kan proberen het weer goed te maken, maar de littekens zijn er en die blijven. Mensen van 80 kunnen nu nog navertellen hoe ze op de lagere school gepest werden. De kreukels gingen er niet meer uit. De gezichten van de kinderen in de klas vertelden haar dat haar boodschap was overgekomen.

zondag 13 mei 2012

Ikeakinders

Ik weet niet op jullie naar Scheire en de schepping kijken. Ik dus wel, samen met mijn zus. Ik neem dat dan op en dan kijken we er nadien samen naar. Wij hebben toch al gelachen hoor.

In één van de vorige afleveringen ging het over de Ikeababy. En dat moet dan toch lukken dat wij er hier zo twee hebben zeker. Niet omdat we een bed uit Ikea hebben, maar omdat we ze kochten in opbergbakken van Ikea.




zaterdag 12 mei 2012

Nog een rokje

Ook hier gaat ge een rokje uit Madame Zsazsa haar boek zien passeren.
Ge ziet, ik ben heel snel gepasseerd, mijn rok wappert er zelfs nog van.


Oh! Ziedaar! Een gekreukeld rokje!

Met een bloemenstofje van bij Rakketak.
Langs de binnenkant zit er een zacht gekregen donkerrood stofje.
En aan de zijkant een gewone rits. Geen blinde, want die hadden ze niet in onze lokale schoenmaker en ik had geen zin om naar Veritas te gaan.

vrijdag 11 mei 2012

Een pakketje

Gisteren kreeg ik een mailtje van Mimi dat mijn pakketje was verzonden en daarnet kreeg ik het al toe.
Ik was dus heel blij toen ik de deur open deed en de postbode zag staan met een postpakket.

Iris heeft geholpen met uitpakken. Ze doet dat graag.




Erin zaten een vrolijk kaartje en de mooie stofjes.


maandag 7 mei 2012

Flow

Ik koop zelden boekskesLibelle en Flair worden hier wel gelezen, maar niet gekocht. Ah nee, ik krijg ze van mijn moeder. En op mijn beurt geef ik ze door aan mijn zus. Als dat niet goed voor 't milieu is.

Maar soms koop ik wel eens een boekske. Deze keer kocht ik Flow. Ik had er al op verschillende blogs over gelezen en toen ik vandaag in onze krantenwinkel stond, viel mijn oog erop. Ik raapte mijn oog op, stak het in de daartoe horende holte en ging mijn 'boekske' betalen.

Ik heb het nog niet helemaal gelezen, maar wel al in gebladerd en ik moet zeggen, het ziet er goed uit. Ik ben fan!

Een sneak peak van wat er nu in Flow staat.





Met leuke stickers om niets te vergeten. Of juist wel.



En hoe zit het bij jullie? Van welke boekskes zijn jullie fan?

zondag 6 mei 2012

We geven hier nog eens iets weg

Omdat hier al 50 lieve mensen mee volgen. 
Omdat ik het heel leuk vind om jullie reacties te lezen en blij word van de complimentjes en lieve woorden.

Deze keer geef ik 2 mutsjes weg.
Ik haakte ze een tijdje geleden en zijn voor een baby van 0 tot 6 maanden.



Je kan meedoen door volger te zijn of worden en een reactie achter te laten.
Meedoen kan tot 19/05.

vrijdag 4 mei 2012

9 levens

Ik denk dat het 4 of 5 jaar geleden was dat ik een kleedje kocht bij Zeeman, voor 5 euro.
Dat kleedje heeft volgens mij 9 levens.

Leven 1 spendeerde het in het winkelrek, wachtend om gekocht te worden.
Leven 2 werd het als kleedje gedragen, meestal met een legging onder of over een jeansbroek.
Leven 3 deed het dienst als zwangerschapskleedje toen ik zwanger was van Dennis.
Leven 3 speelde zich af nadat ik bevallen was van Dennis. Het kleedje zag er nog altijd goed uit.
Leven 4 bracht het kleedje weer door als zwangerschapskleedje toen ik zwanger was van Iris.
Leven 5 vervulde het zijn (of is een kleedje 'haar') plicht als post-zwangerschapskleedje.


Ge ziet, ik stond vooraan toen ze de witte benen uitdeelden.
En toen vond ik het wel genoeg. Het kleedje had zijn/haar dienst bewezen en was uitgerokken aan de buik. Wat wilt ge, na 2 zwangerschappen te hebben meegemaakt.

Dus gisteren maakt ik van dat kleedje een rokje. Gewoon een stuk afknippen, een tunnel stikken en een elastiek erdoor. Zo simpel is dat soms.
En zo kan het nog een leven verder, leven 6 al ondertussen. Al was het maar om gewoon voor thuis aan te doen. Speelkleren zoals ze zeggen.

woensdag 2 mei 2012

De wereld op zijn kop

Zo ziet Iris het toch tegenwoordig. 



Als ge het plezant vindt, moet ge het doen hè.



Nu alleen nog hopen dat ze op tijd door heeft dat lopen op uw voeten moet en niet op uw handen.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...