vrijdag 25 september 2015

Want nagellak kan ook voor jongens

Deze week postte ik op mijn persoonlijke facebook en Instagram een foto van Dennis zijn gelakte nagels. Iris had ook gelakte nagels gekregen die dag en hij wou er ook. 'Lasernagels, mama. En als ik dan mijn rode broek aandoe, ziet ge niet eens dat ik nagels heb. Cool he'.

Voor mij geeft dat allemaal niet, maar sommige dingen zijn nog niet helemaal maatschappelijk aanvaard denk ik.
Van kleins af aan krijgen Dennis en Iris al te horen dat je mag kiezen wat uw lievelingskleur is. Als je een jongen bent, mag roos evengoed uw lievelingskleur zijn. Als jij dat mooi vindt, vind je dat mooi en da's het belangrijkste.
Als Dennis thuiskwam van school en vertelde dat sommige kinderen een andere jongen uitlachten omdat die graag naar K3 luisterde en daar spullen van had, praatte ik er met Dennis over. Dat het niet uitmaakt, zo lang je maar doet waar je u het beste bij voelt. Toen hij in de kleuterklas zat, voerden wij al diepe gesprekken. :D



Maar toch... toch was ik een beetje bang voor de reactie van de andere kinderen. Ze kunnen soms zo hard zijn voor elkaar. Volgens Veerle staat Dennis sterk genoeg in zijn schoenen om ermee om te gaan. Ik hoopte het ook. Echt. Want moeders hebben niet graag dat hun kinderen gekwetst worden.

Edit: Ondertussen is de nagellak er af. Voorzichtig polste ik wat ze ervan vonden. Er waren kindjes die hem uitgelachen hadden. Er was 1 meisje die hem eerst uitlachte maar daarna zei dat het wel een mooie rode kleur was. En een ander meisje vond het mooie nagellak. Hij zei wel nadien dat, toen ze hem uitlachten, hij verdriet had in zijn hart maar ik ben toch fier dat hij het durfde. 

Ik weet nog dat, toen ik vorig jaar een kleuterjuf moest vervangen, ik voor het thema 'Moederdag' de kindjes liet kiezen of ze lippenstift wouden of nagellak. Ook jongens mochten kiezen, uiteraard. Het verbaasde mij niet (en tegelijk ook wel) hoeveel jongens de volgende dag geen nagellak meer ophadden (er waren er gelukkig ook die er nog een hele week mee rondliepen). Terwijl dat toch helemaal niet bepalend is voor de rest van zijn leven.



Meisjes hebben het op dat vlak (op ander vlakken dan weer niet) veel gemakkelijker vind ik. Meisjes mogen broeken dragen, mogen zwart als lievelingskleur hebben (ook al worden ze soms bestookt met suikerspinroos en glitters tot het hun oren uitkomt). Daarom dat ik ook zo 'anti-roos' ben. Ik vraag nadrukkelijk om geen roos speelgoed voor Iris te kopen. Het is soms, spijtig genoeg, wel wat langer zoeken want blijkbaar vinden veel fabrikanten dat het roos moét zijn. De facebookpagina Vrij Spel- Kinderen kiezen wel posten regelmatig interessante artikels hierover.

En het 'probleem' ligt (zoals vaak) bij de ouders. Zij zitten volgens mij nog vaak vastgeroest in die stereotypen. Wat ik heel spijtig vind. Maar ik kan alleen maar zorgen dat mijn kinderen zo niet zijn of worden. Dat ze weten dat het niet uitmaakt welke kleur je mooi vind, wat je aanhebt, hoe je eruit ziet, of je een jongen of een meisje graag ziet. Het is niet altijd gemakkelijk om hen weer eens uit te leggen 'dat niet alle mensen hetzelfde vinden als wij', maar zo is het leven zeker...



Deze week liep Iris nog te zingen 'roos is voooor de meeeiiisjeeees....' Ik riep haar direct bij mij en ze kreeg een lading 'iedereen mag kiezen welke kleur hij of zij graag ziet, dus roos kan ook voor jongens' over zich heen. Er is nog werk aan, ze is tenslotte nog maar vier. Maar het is dan dat je hen moet kweken, om het zo even te zeggen.
Edit: Terwijl ik dit herlees, denk ik 'ze mag natuurlijk ook zingen wat ze wil anders is heel mijn betoog hierboven zo lek als een zeef'.

Hoe gaat dat bij jullie? Hebben jullie ook al zoiets voorgehad? En hoe ga je daar dan mee om?

12 opmerkingen:

  1. echt zoiets niet. Ik heb een dochter die niet met poppen speelt en die roos niet mooi vindt. Wat de zoektocht naar kleren en speelgoed inderdaad niet makkelijker maakt.
    Mijn dochter is mijn dochter die graag de halve jongen uithangt... ik weet niet hoe ik dit anders kan zeggen... maar ik was ook zo en ik ben geen papa geworden maar wel een mama. Mijn zonen daarentegen wilden nooit nagellak of lippenstift, spelen niet met poppen...maar altijd omdat ze dat zelf zo willen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Bedankt voor je tekst. Er zit veel waarheid in.
    Hier thuis heb ik twee dochters die echte meisjes zijn, kiezen voor kleedjes en rokjes maar evengoed voor broeken. Ze spelen zowel met barbies als met lego,... De derde dochter speelt voetbal, zal kiezen voor jongensgerief en wil geen kleedjes of rokjes dragen. De kleinste, een jongen, speelt gewoon met wat hij tegen komt. De zussen steken hem ook in princessenkleedjes en hij droeg ook al nagellak. Zolang ze zich maar goed voelen he!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Met twee meiden in huis, is er geen ontkomen aan het meidenspul en roze. Zeker de oudste is fervent roze fanaat (terwijl ik bij haar het hardst heb geprobeerd om ook andere kleuren te promoten). Als er dan echt roze kleding moet zijn dan probeer ik er een stoere look aan te geven, geen roezeltjes enzo, wel een stoere roze hoodie. Wel heb ik ook heel bewust hier 'typisch' jongensspeelgoed in huis gehaald. Ik heb er natuurlijk geen invloed op hoe ze er mee spelen (en dat de parkeergarage bijvoorbeeld toch meer een veredeld poppenhuis is geworden). Jongensvriendjes zijn hier altijd zeer welkom. Ik zou haast zeggen noodzakelijk door het ontbreken van een broer(tje).

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hier is Meis helemaal niet van roze, juist van blauw en aqua achtige kleuren. Niet altijd even makkelijk met kleding kopen.
    Kleine Man vindt van alles mooi. Afgelopen winter was hij helemaal dol op een paar rozen wanten. Die zijn een hele tijd ook naar school aan gegaan. Tot hij dagen achter elkaar verdrietig thuis kwam omdat de grote jongens hem pesten en zeiden dat hij een meisje was ... Heel verdrietig koos hij toen (net vier jaar oud) om dan maar geen roze wanten meer naar school aan te doen.
    Zo jammer vind ik zo iets!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hier een dochter van 5 die geen rokken en kleedjes wil aan doen. Alleen broeken en shorts en dan nog liefst de jongensversies, dus niks skinny maar losse broeken met veel zakken. En blauw is momenteel haar lievelingskleur. Haar lievelings-t-shirt is van Spiderman en die zou ze elke dag aandoen. In het begin werd ze daar soms mee geplaagd, dat Spiderman nier voor meisjes was enzo en dat ze niet mee mocht voetballen. Om naar school te gaan mag ze meestal aandoen wat ze wil enkel voor een feestje ofzo hou ik het been stijf en moet ze een rokje aan...

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Sixten had deze week een stagiaire en er werd gevraagd om zoveel mogelijk bepaalde kleren met bepaalde kleuren aan te doen. Toen was paars aan de beurt! Lap dacht ik dat heb ik niet: dus... nagelak aan één hand. Sommige kindjes zeiden dat hij een meisje was maar de meesten vonden het best ok :-) De papa trok toch een gek gezicht toen hij 's avonds thuis kwam. Hebben ze dat op school gedaan? Neen ikke ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik merk bij mezelf dat ik dat wel correct wil doen, maar het er tegelijk nog moeilijk mee heb. Mijn dochter heeft ook al gezegd dat ze met carnaval als spiderman wil gaan, en ik heb ze toch proberen te overtuigen van een vrouwelijk superheldenfiguur... Hoewel het voor meisjes idd meer aanvaard wordt dat ze typische jongensdingen willen dan andersom. Mijn zoon zou ik toch niet met nagellak naar school sturen denk ik. Thuis mag dat wel. Moeilijk toch vind ik.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Mooi geschreven! Hier wordt er in de kleuterschool als activiteit regelmatig nagels gelakt, en dan mogen ook de jongens nagellak. Vaak kiezen die dan wel net voor fluo of zwart. Ik kan me voorstellen dat niet alle ouders daar blij mee zijn, maar ik was ook niet zo geweldig blij toen mijn 3-jarige dochter thuis kwam met nagellak. Omdat ik vind dat dat gewoon nog niet hoeft op die leeftijd. Als grote zus haar nagels (sporadisch) eens gelakt worden, dan willen de broers ook. En dat mag dan ook van mij. Wie zijn wij om te bepalen wat mag en wat niet op dat vlak? De 3-jarige vindt roze een prachtige kleur, en thuis lopen de jongens regelmatig rond verkleed als prinsessen met bijhorende jurken en haarversiersels. Maar ze weten wel dat hiermee buiten komen niet zo vanzelfsprekend is. Terwijl een meisje met al die jongensdingen vaak wel wegkomt. Jammer wel, maar waar trek je de lijn? Ik vind dat niet altijd zo eenvoudig.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Super om te lezen. Ik heb hier ook een zoon die als lievelingskleur roze heeft. Onlangs zei hij me: mama op school zeggen ze dat roze alleen voor meisjes is. Dus vroeg ik: En wat antwoord jij dan? Roze is voor iedereen! En gelijk heeft hij.
    Eigenlijk ben ik er best trots op dat we onze jongens tot nu toe met een heel "open mind" hebben groot gebracht. PIraten, en roze, ridders en My Little Pony, alles kan in hun fantasie tesamen. De ene moment is mijn zoon een mama die haar baby borstvoeding geeft, het andere moment een piraat, en nog een ander moment spiderman ... alles kan alles mag, in dat hoofdje van hen. En gelijk hebben ze!

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...